جدول جو
جدول جو

معنی ناستائیدنی - جستجوی لغت در جدول جو

ناستائیدنی
(سِ دَ)
که قابل و لایق ستایش نیست. که نتوان آن را ستائید. نستودنی. ناستودنی
لغت نامه دهخدا

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما

ناسرائیدنی
(سَ دَ)
که سرائیدنی نیست. که ازدر سرائیدن نیست. رجوع به سرائیدنی شود
لغت نامه دهخدا
ناستائیدن
(کُ)
نستودن. ناستودن. ستایش نکردن. نستائیدن. مقابل ستائیدن
لغت نامه دهخدا
ناسائیدنی
(دَ)
نسائیدنی. که درخور سائیدن نیست. که سودن را نشاید. مقابل سائیدنی
لغت نامه دهخدا
ناپائیدنی
(دَ)
مقابل پائیدنی. بی دوام. ناثابت. آنچه و یا آنکه درخور پائیدن نبود
لغت نامه دهخدا
ناخائیدنی
(دَ)
که خائیدنی نیست. که قابل خائیدن نیست. مقابل خائیدنی. رجوع به خائیدنی شود
لغت نامه دهخدا
نازائیدنی
(دَ)
مقابل زائیدنی. رجوع به زائیدنی شود
لغت نامه دهخدا
ناستائیده
(گُدَ / دِ)
ناستوده. مقابل ستائیده. رجوع به ستائیده شود
لغت نامه دهخدا
ناسابیدنی
(دَ)
که سائیدنی نیست. که ازدر سابیدن نیست. مقابل سابیدنی. رجوع به سابیدنی شود
لغت نامه دهخدا
ناسرائیدن
(کَوْءْ)
نسرائیدن. نسرودن. مقابل سرائیدن. رجوع به سرائیدن شود
لغت نامه دهخدا
ستائیدنی
(سِ دَ)
آنچه یا آن کسی که لایق ستایش باشد. رجوع به ستاییدن و ستاییدنی شود
لغت نامه دهخدا
ناسائیدن
(کَ)
نیاسائیدن. مقابل آسائیدن به معنی آسودن. نیاسودن:
منبلم بی زخم ناسایدتنم
عاشقم بر زخم ها بر می تنم.
مولوی.
، نسائیدن. نسودن. نسابیدن. مقابل سائیدن
لغت نامه دهخدا
نسائیدنی
(نَ دَ)
ناسائیدنی. که نرم و سائیده نشود. که قابل سحق و سائیدن نیست
لغت نامه دهخدا