معنی نادرقلی - جستجوی لغت در جدول جو

نادرقلی

لغت نامه دهخدا

نادعلی

(پسرانه)

علی را بخوان، نام دعایی است

فرهنگ نامهای ایرانی

نادرستی

نادرست بودن، ناراستی، تقلب، خیانت

فرهنگ فارسی عمید

نادرعلی

(دِ قُ)

نادر علی الحسنی فرزند میرزامحمد کاظم مشهور به میرزا آقای نقاش از کاتبان و خوشنویسان قرن سیزدهم است. نسخه ای از ’خلاصهالافکار’ بخط او موجود است. رجوع شود به احوال و اشعار رودکی ج 1 ص 49

لغت نامه دهخدا

شادقلی

(قُ)

دیهی است از دهستان رادکان بخش حومه شهرستان مشهد، واقع در 97 هزارگزی شمال باختری مشهد و 2 هزارگزی شمال خاوری رادکان. جلگه ای و آب و هوای آن معتدل است، 104 تن سکنه دارد. ازآب رودخانه مشروب میشود. محصول آن غلات و شغل اهالی آن زراعت است. راه اتومبیل رو دارد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 9)

لغت نامه دهخدا

تارقلی

(قُ)

دهی جزء بخش سراسکند شهرستان تبریز است که در 12هزارگزی باختر سراسکند و 13هزارگزی خطآهن میانه به مراغه واقع است. کوهستانی و معتدل است و 270 تن سکنه دارد. آب آن از چشمه و رودخانه و محصول آن غلات و حبوبات. شغل اهالی زراعت و گله داری است. راه مالرو دارد. (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 4)

لغت نامه دهخدا

ناصرعلی

(صِ عَ)

ناصرعلی سرهندی بن رجب علی پنجابی، متخلص به علی. متوفی در 1108 هجری قمری از پارسی گویان هند است و به نقل مؤلف خزانۀ عامره ’بسیار مستغنیانه می زیست و در اواخر عمر از دکن به شاه جهان آباد آمده فوت شد’ و در درگاه نظام الدین اولیا مدفونست. وی با مؤلف تذکرۀ مرآت الخیال معاصر بوده و مشاعراتی داشته است رجوع به مرآت الخیال ص 291 و نیز رجوع به شعرالعجم ج 3 شود. او راست:
تو چون در جلوه آئی مغز جان سیماب می گردد
تجلی می کند برقی که آتش آب می گردد
دلی درسینه دارم از کتان یک پرده نازکتر
که بر زخمش نمک تا می زنم مهتاب می گردد.
* * *
نمی دانم چه در سر دارد آن آشوب محفلها
صف مژگان سیاهی می زند بر غارت دلها

لغت نامه دهخدا

نادرستی

(دُ رُ)

ناراستی. (ناظم الاطباء). کجی. اعوجاج. عوج، کذب. ناراستی. دروغ، بیماری. سقم، ناحقی. بطلان، تقلب. عدم امانت. دزدی. خیانت. ناپاکی. دغلی. دغابازی. کژی. دغائی، ناقصی. (ناظم الاطباء). نقص

لغت نامه دهخدا

شادرلی

یکی از طوایف کرد شیعی مذهب. (کرد و پیوستگی نژادی و تاریخی او ص 120)

لغت نامه دهخدا