- ناحرمتی (حُ مَ)
در تداول، بی حرمتی. پاس حرمت دیگران نداشتن. بی ادبی. جسارت. توهین. احترام دیگران را رعایت نکردن
معنی ناحرمتی - جستجوی لغت در جدول جو
- ناحرمتی
بی ادبی بی ادبی بی حرمتی
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(جُ مَ)
لغت نامه دهخدا
منسوب به ناجرمک. (حاشیۀ برهان چ معین) :
من و ناجرمکی و دیر مخران
در بغراطیانم جا و ملجا.
خاقانی
من و ناجرمکی و دیر مخران
در بغراطیانم جا و ملجا.
خاقانی
(دُ رُ)
لغت نامه دهخدا
ناراستی. (ناظم الاطباء). کجی. اعوجاج. عوج، کذب. ناراستی. دروغ، بیماری. سقم، ناحقی. بطلان، تقلب. عدم امانت. دزدی. خیانت. ناپاکی. دغلی. دغابازی. کژی. دغائی، ناقصی. (ناظم الاطباء). نقص
(حُ مَ)
لغت نامه دهخدا
بی احترامی. بی ادبی. خویشتن ناشناسی:
بدین بی عقلی و بیحرمتی که تو راست از بهشت بیرون کردند. (قصص الانبیاء). اگر بیحرمتی اندیشد انصاف از وی بتوان ستد. (کلیله و دمنه).
کسی که گردن شیران شرزه درشکند
بگریۀ تو به بیحرمتی نگوید پخ.
سوزنی.
بیحرمتی بود نه حکیمی که گاه ورد
زند مجوس خواند و مصحف برابرش.
خاقانی.
تأدیب این تعدی و بی حرمتی و تعریک این خیانت و بی خویشتنی که کرد بحد اعتباررساند. (سندبادنامه ص 77).
به لطافت چو برنیاید کار
سر به بیحرمتی کشد ناچار.
سعدی.
و هیچ از بیحرمتی نگذاشت. (گلستان).
تا بمن این همه خواری و استخفاف و بیحرمتی برسید. (تاریخ قم ص 254).
- بی حرمتی کردن،: که از وی بسیار آزار داشت و بیحرمتیها کرد. (ترجمه تاریخ طبری). دست در گریبان دانشمندی زد و بیحرمتی همی کرد. (گلستان)
بدین بی عقلی و بیحرمتی که تو راست از بهشت بیرون کردند. (قصص الانبیاء). اگر بیحرمتی اندیشد انصاف از وی بتوان ستد. (کلیله و دمنه).
کسی که گردن شیران شرزه درشکند
بگریۀ تو به بیحرمتی نگوید پخ.
سوزنی.
بیحرمتی بود نه حکیمی که گاه ورد
زند مجوس خواند و مصحف برابرش.
خاقانی.
تأدیب این تعدی و بی حرمتی و تعریک این خیانت و بی خویشتنی که کرد بحد اعتباررساند. (سندبادنامه ص 77).
به لطافت چو برنیاید کار
سر به بیحرمتی کشد ناچار.
سعدی.
و هیچ از بیحرمتی نگذاشت. (گلستان).
تا بمن این همه خواری و استخفاف و بیحرمتی برسید. (تاریخ قم ص 254).
- بی حرمتی کردن،: که از وی بسیار آزار داشت و بیحرمتیها کرد. (ترجمه تاریخ طبری). دست در گریبان دانشمندی زد و بیحرمتی همی کرد. (گلستان)
نادرستی، عدم دقّت
