- نااستحقاق(اِ تِ)
مقابل استحقاق. ناروا. به ظلم. به ستم: بر خود واجب ساخت و این دعوت را اجابت کرد و چنان پادشاهی که از خانه قدیم خویش به نااستحقاق ازعاج کرده بود بر نصرت دادن. (ترجمه تاریخ یمینی ص 28)
معنی نااستحقاق - جستجوی لغت در جدول جو
- نااستحقاق
ناروا بیجا مقابل باستحاق: (برخودواجب ساخت واین دعوت رااجابت کرد و چنان که پادشاهی از خانه قدیم خویش بنا استحقاق از عاج کرده بود برنصرت دادن)
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(گَ / گُو هََ)
لغت نامه دهخدا
سزاوار شدن. (تاج المصادر بیهقی) (زوزنی) (منتهی الارب). سزاواری. سزاوار بودن. استیجاب. شایستگی. لیاقت. قابلیت. برازندگی. زیبندگی. اهلیت: اگر من که صاحب دیوان رسالتم ومخاطبات به استصواب من میرود او را این نبشتمی کس بر من عیب نکردی که به استحقاق نبشته بودمی. (تاریخ بیهقی چ ادیب ص 397). تأخیر نمی کند بندگی و پرستش رااز استحقاق ذاتی که او راست جهت پرستش نمودن. (تاریخ بیهقی ص 312). اﷲ سبحانه بی استحقاق کسی را بفضل خود نعمت میرساند. (تاریخ بیهقی ص 309). و نوبت جهانداری بحکم استحقاق هم از وجه ارث و هم از طریق اکتساب بدو رسانده. (کلیله و دمنه). و اتفاق کردند که او را استحقاق و اهلیت این منزلت هست. (کلیله و دمنه).
مرا حق از پی مدح تو در وجود آورد
تو نیز تربیتم کن که دارم استحقاق.
خاقانی.
نزدیک صاحبدیوان رفتم بسابقۀ معرفتی که در میان ما بود و صورت حالش بیان کردم و اهلیت و استحقاق بگفتم. (گلستان).
- استحقاق مقامی را داشتن، شایسته و برازندۀ آن بودن
مرا حق از پی مدح تو در وجود آورد
تو نیز تربیتم کن که دارم استحقاق.
خاقانی.
نزدیک صاحبدیوان رفتم بسابقۀ معرفتی که در میان ما بود و صورت حالش بیان کردم و اهلیت و استحقاق بگفتم. (گلستان).
- استحقاق مقامی را داشتن، شایسته و برازندۀ آن بودن
سزاواری، شایستگی، لیاقت
لیاقت، امتیاز