معنی موقوعه - جستجوی لغت در جدول جو

موقوعه(مَ عَ)

لغت نامه دهخدا

آنچه از اجزای کوچک تر تشکیل شود، کتاب یا هر گونه نوشته ای که از بخش ها و موضوعات گوناگون تهیه شده باشد، مجموع، اشیای قیمتی یا هنری که در یک جا جمع شده باشند، کلکسیون، جای جمع شدن، مجمع، برای مثال ای روی دلارایت مجموعۀ زیبایی / مجموع چه غم دارد از من که پریشانم (سعدی۲ - ۵۰۹)

آنچه از اجزای کوچک تر تشکیل شود، کتاب یا هر گونه نوشته ای که از بخش ها و موضوعات گوناگون تهیه شده باشد، مجموع، اشیای قیمتی یا هنری که در یک جا جمع شده باشند، کلکسیون، جای جمع شدن، مجمع، برای مِثال ای روی دلارایت مجموعۀ زیبایی / مجموع چه غم دارد از من که پریشانم (سعدی۲ - ۵۰۹)

فرهنگ فارسی عمید

موقوفه

وقف شده، ملکی که درآمد آن برای کارهای عام المنفعه یا اموری که واقف تعیین کرده، اختصاص داده شده

فرهنگ فارسی عمید

موقوفه

(مَ / مُو فَ / فِ)

موقوفه. غیرمنقولی که عین آن حبس و ثمرۀ آن تسبیل شده باشد. هرچیزی که در راه خدا وقف شده و حبس کرده باشند. چیزهای وقف کرده شده. هرچیز که طبعاً یا برحسب عرف و عادت جزء یا از توابع و متعلقات عین موقوفه محسوب می شود داخل در وقف است. (مادۀ 68 قانون مدنی). واقف می تواند تولیت یعنی اداره کردن امور موقوفه را مادام الحیات یا در مدت معین برای خود قرار دهد... تولیت اموال موقوفه ممکن است به یک یا چند نفر غیر از خود واقف واگذار شود. (مادۀ 75 قانون مدنی)

لغت نامه دهخدا

موقعه

(مَ قَ / قِ عَ)

فرودآمدن جای مرغ. (منتهی الارب) (آنندراج). جای فرودآمدن مرغ. (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

موقعه

(مُ وَقْ قَ عَ)

پیکانهای به سنگ و فسان تیزکرده: نصال موقعه. (از ناظم الاطباء) (منتهی الارب) (آنندراج)

لغت نامه دهخدا

موقوع

(مَ)

سم تنک و تیز شده از سنگ. (منتهی الارب) (آنندراج) ، شمشیر یا کارد تیزکرده به فسان. (آنندراج)

لغت نامه دهخدا

موضوعه

(مَ عَ)

مؤنث موضوع. (منتهی الارب). ماده شتری که بدون راعی به چراگاه رود و چرا کند و شب به خانه بازآید. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) ، (اصطلاح حدیث) حدیثهای ساخته و بربسته، الاحادیث الموضوعه. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء). احادیث دروغ. (یادداشت مؤلف)
موضوعه. نهاده شده و ساخته شده و وضعشده. (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

موقوذه

(مَذَ)

گوسپند کشته شده به چوب: شاه موقوذه. (منتهی الارب) (از ناظم الاطباء) (از آنندراج). گوسفندی که به زخم چوب مرده باشد. (دهار) : حرمت علیکم المیته و الدم و لحم الخنزیر و ما أهل لغیراﷲ به و المنخنقه و الموقوذه و المتردیه و النطیحه... فان اﷲ غفورٌ رحیم. (قرآن 3/5) ، حرام شد بر شما مردار وخون و گوشت خوک و آنچه بانگ زده شد برای غیر خدایان و خفه شده و به زدن مرده و به زخم تیر از بالا درافتاده و به ضرب شاخ مرده... پس به درستی که خدا آمرزندۀ مهربان است. (از تفسیر ابوالفتوح رازی ج 3 ص 356)

لغت نامه دهخدا

موقوفه

(مَ فَ)

تأنیث موقوف. ایستاده کرده شده. بازداشته. (یادداشت مؤلف). موقوفه، ملک وقف شده. در راه خدا وقف شده. ج، موقوفات

لغت نامه دهخدا

موقوفه

(مُ وَ)

دهی است از دهستان دروفرامان بخش مرکزی شهرستان کرمانشاهان، واقع در 22هزارگزی جنوب خاوری کرمانشاه با 311 تن سکنه. آب آن از قنات و راه آن مالرو است. (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 5)

لغت نامه دهخدا

موقومه

(مَ مَ)

ارض موقومه، زمینی که گیاه آن خورده شده و پاسپرده شده باشد. (از منتهی الارب) (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

موقونه

(مَ نَ)

دختر پردگی. (منتهی الارب). دختر پردگین. (آنندراج)

لغت نامه دهخدا

مصقوعه

(مَ عَ)

زمین پشک زده شده. (آنندراج) (منتهی الارب). زمین پشک زده شده که در آن شبنم باشد. مصقعه. (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

مزروعه

مزروعه در فارسی مونث مزروع: کشته مونث مزروع: اراضی مزروعه

معنی موقوعه - جستجوی لغت در جدول جو

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما