معنی موعد در فرهنگ فارسی عمید

جای وعده کردن، زمان وعده دادن، در علم اقتصاد سررسید، عَهد و پِیمان، عَقد، قَرار و مَدار، قُول و قَرار، بِیعَت، قَرار مَدار، ایلاف

معنی موعد در لغت نامه دهخدا

نوید دادن. (منتهی الارب). وعده دادن. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء). وعده کردن. (تاج المصادر بیهقی)

معنی موعد در فرهنگ لغت هوشیار

وعده گاه، مکان پیمان، جای عهد و پیمان، جای وعده

معنی موعد در فرهنگ فارسی معین

زمان یا مکان وعده داده شده، جمع مواعد

معنی موعد در فرهنگ واژه مترادف متضاد

مهلت، وعده، فصل، موسم، موقع، وقت، هنگام، اجل

معنی موعد - جستجوی لغت در جدول جو

موعد

فرهنگ فارسی عمید

موعد

لغت نامه دهخدا

موعد

فرهنگ لغت هوشیار

موعد

فرهنگ فارسی معین

موعد

فرهنگ واژه فارسی سره

موعد

فرهنگ واژه مترادف متضاد

مودع

به ودیعت نهنده، امانت گذارنده

فرهنگ فارسی عمید

مولد

در زبان عربی ویژگی هر یک از کلمات ساختگی یا غیر عربی

فرهنگ فارسی عمید

موجد

به وجود آورنده، ایجاد کننده، آفریننده

فرهنگ فارسی عمید

موقد

افروزنده، روشن کننده، درخشنده، درخشان

فرهنگ فارسی عمید

معود

عادت داده شده، تربیت شده، ورزیده شده

فرهنگ فارسی عمید

مودع

به ودیعت نهاده شده، امانت گذاشته شده

فرهنگ فارسی عمید

مورد

درختچه ای همیشه سبز با گل های سفید و میوای اسانس دار و گوشتی که مصرف دارویی دارد،، آس، آسمار، مرسین
مورد اسپرم: در علم زیست شناسی نوعی مورد با برگ های پهن و زرد

فرهنگ فارسی عمید

موبد

دایمی، ابدی، همیشگی، جاودانی

فرهنگ فارسی عمید

موکد

تاکید شده، محکم و استوار

فرهنگ فارسی عمید

مقعد

زمین گیر، برجای مانده، آنکه به واسطۀ بیماری و ناتوانی یا پیری نتواند از جا برخیزد

فرهنگ فارسی عمید

توعد

وعدۀ بد دادن، بیم دادن، ترساندن، از عاقبت بد ترسانیدن

فرهنگ فارسی عمید

مصعد

مایعی که آن را بجوشانند تا مقداری از آن تبخیر شود و طعم یا رنگش تغییر کند، تبخیر شده

فرهنگ فارسی عمید

مورد

موضوع، مسئله، محل ورود، جای فرود آمدن، آبشخور

فرهنگ فارسی عمید

مقعد

جای نشستن، نشستنگاه، نشیمنگاه، در علم زیست شناسی دبر، پیزی

فرهنگ فارسی عمید

مولد

جای ولادت، محل تولد، زادبوم، زمان ولادت

فرهنگ فارسی عمید

موعده

(عَ)

نوید دادن. (منتهی الارب)

لغت نامه دهخدا

مبعد

دور راس (راس سفر) دور، رانده دور گشته تبعید شده نفی گردیده جمع مبعدین

فرهنگ لغت هوشیار

مجعد

موی پیچیده، سطبر و بسته، مرغول

فرهنگ لغت هوشیار

مسعد

این واژه و هم چنین تسعید در واژه نامه های تازی نیامده نیکبخت سعادتمند نیکبخت: خواجه بسان غضنفریست کجاهست بستدن و دادنش دودست مسعد. (منوچهری) توضیح تسعید در قاموسهای معتبر عربی نیامده

فرهنگ لغت هوشیار

مصعد

فرا یازگاه فرا یاز بالا رو (آسانسور) محل برآمدن محل صعود، جمع مصاعد. برجای بلند برآمده، تبخیر شده: نور گل اندر گلابدان نرسیده قطره بر او چیست چون گلاب مصعد. (منوچهری)، پاک شده خالص گشته

فرهنگ لغت هوشیار