معنی موجود در فرهنگ فارسی عمید

به وجود آمده، هست شده، آفریده شده، وجوددارنده

معنی موجود در لغت نامه دهخدا

هست. (آنندراج). مقابل نیست ومعدوم. هرچه که صحیح باشد سؤال درباره او، که آیامعدوم گردد. (یادداشت مؤلف). هست شده. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء). هست کرده شده. (آنندراج) :، خردرا اولین موجود دان پس نفس و جسم آن گه، نبات و گونه گون حیوان و آن گه جانور گویا.، ناصرخسرو.، مستنصر باﷲ که از فضل خدای است، موجود و مجسم شده در عالم فانیش.، ناصرخسرو.، زمانی کز فلک زاید زمان نابوده چون باشد، زمان بی جود او موجود و ناموجود بی مبدا.، ناصرخسرو (دیوان چ تقوی ص 207).، سعدیا دی رفت و فردا همچنان موجود نیست، در میان این و آن فرصت شمار امروز را.، سعدی.، - موجود ذهنی، هرچیز که هست ولی او را نمی توان دید، بل به ذهن و اندیشه وجود او را توان دریافت، مانند علم و هوش. مقابل موجودعینی. و رجوع به ترکیب موجود عینی شود.، - موجود شدن، هست شدن و آفریده شدن و پدید آمدن. (ناظم الاطباء). به وجود آمدن. هستی یافتن. هست شدن. باشنده گردیدن. (از یادداشت مؤلف) :، از این چار و از این نه ای برادر، نشد موجود سه فرزند دیگر.، ناصرخسرو.، گشت آن زمان که ملکش موجود شد جهان، دلشاد و هیچ شادی تا آن زمان نداشت.، مسعودسعد.، تو اصل وجود آمدی از نخست، دگر هرچه موجود شد فرع تست.، سعدی.، و رجوع به موجود شود.، - موجود عینی، موجودی که به چشم توان دیدش. آنچه هست و به چشم میتوان دید. مقابل موجود ذهنی،کتاب موجود عینی است و علم موجود ذهنی. (از یادداشت مؤلف). و رجوع به ترکیب موجود ذهنی و مادۀ جسم شود.، - موجود کردن، موجود گردانیدن. به وجود آوردن. آفریدن. هستی بخشیدن. خلق کردن. از نیست به هست درآوردن. هست گرداندن:، چون نجوئی که ت خدا از بهر چه موجود کرد، گر مرو را با تو شغلی کردنی ناچار نیست ؟، ناصرخسرو (دیوان چ دانشگاه ص 312).، ... و اجناس و اعیان حیوان موجود کرد. (سندبادنامه ص 2).، ستایش خداوند بخشنده را، که موجود کرد از عدم بنده را.، سعدی.، - موجود گردانیدن، آفریدن. به وجود آوردن. موجود کردن. از نیست به هست درآوردن. هست گردانیدن: رعد و برق و آب و ریاح و شهاب موجود گردانید. (سندبادنامه ص 2).، - موجود گشتن (یا گردیدن)، موجود شدن. به وجود آمدن. هست شدن. هستی یافتن. (از یادداشت مؤلف) :، همه از رای خود موجود گشتند، ببستند آخشیجان یک به دیگر.، ناصرخسرو.، و رجوع به موجود شدن شود.، - ناموجود، معدوم. که بوجود نیامده باشد. نیست:، زمانی کز فلک زاید زمان نابوده چون باشد، زمان بی جود او موجود و ناموجود بی مبدا.، ناصرخسرو.،، دارای هستی و کفین هستی. (ناظم الاطباء). هستی دارنده. بوجود آمده. دارای وجود. مقابل معدوم، کائن. ثابت. (یادداشت مؤلف). هست. (السامی فی الاسامی) :، هر آن ساعت که با یاد تو باشم، فراموشم شود موجود و معدوم.، سعدی.، و رجوع به جسم و کلمه اشراق ص 65 و 66 شود، (اصطلاح فلسفی) هستی. (مهذب الاسماء) (یادداشت مؤلف). کلمه موجود گاه اطلاق بر نفس وجودمی شود یعنی هستی نه چیزی که برای او هستی است. (فرهنگ لغات و اصطلاحات فلسفی). پدید آمده در وجود. (ناظم الاطباء). موجود بما هو موجود، آن است که بدون آنکه تخصیص به امری و طبیعتی دون امری و طبیعتی داشته باشد، بلکه به طور مطلق موضوع علم الهی است که گاه گویند موضوع علم الهی وجود به ماهو وجود است. (از فرهنگ لغات و مصطلحات فلسفی).، - موجود تام، عقول و نفوس را گویند. (فرهنگ علوم عقلی).، - موجود فی نفس الامر، امری که فی نفس الامر با قطع نظر از فرض فارض موجود باشد چه آنکه اعتبارکننده ای موجود باشد یا نه. (فرهنگ علوم عقلی).،، نزد موحدان موجود همان حق تعالی است که به جز او موجود نیست. (آنندراج)، هرچیز آماده و مهیا. (ناظم الاطباء). مقابل از دست رفته. حاضر. (یادداشت مؤلف) : این گرد فناخسرو اکنون مزرعتی است که... موجود دخلش همانا صد و بیست دینار بیشتر نباشد. (فارسنامۀ ابن البلخی ص 133).، غم موجود و پریشانی معدوم ندارم، نفسی می زنم آسوده و عمری به سر آرم.، سعدی.، - امثال:، کمال الجود بذل الموجود. (یادداشت مؤلف).،، هرچیز برپا شده و ثابت و برقرار. (ناظم الاطباء). برقرار. پایدار:، جهان را جهاندار محمود باد، وز او بخشش و داد موجود باد.، فردوسی.،، یافت شده. (یادداشت مؤلف)