- مهرورز (دَ دَ مَ دَ / دِ)
بامهر. عطوف. دوستی ورزنده. دوست:
گفتم ز مهرورزان رسم وفا بیاموز
گفتا ز خوبرویان این کار کمتر آید.
حافظ
گفتم ز مهرورزان رسم وفا بیاموز
گفتا ز خوبرویان این کار کمتر آید.
حافظ
معنی مهرورز - جستجوی لغت در جدول جو
- مهرورز
المحبّة
- مهرورز
Doting
- مهرورز
affectueux
- مهرورز
mpendaji
- مهرورز
affettuoso
- مهرورز
czuły
- مهرورز
нежный
- مهرورز
лагідний
- مهرورز
liefdevol
- مهرورز
zärtlich
- مهرورز
cariñoso
- مهرورز
दयालु
- مهرورز
宠爱的
- مهرورز
দয়ালু
- مهرورز
penyayang
- مهرورز
şefkatli
- مهرورز
다정한
- مهرورز
مہربان
- مهرورز
อ่อนโยน
- مهرورز
אוהב
- مهرورز
carinhoso
- مهرورز
優しい
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(دخترانه)
فرهنگ نامهای ایرانی
ناز خورشید، زیبا چون خورشید، از شخصیتهای شاهنامه، نام خواهر کیکاووس پادشاه کیانی و همسر رستم پهلوان شاهنامه
(مَ)
لغت نامه دهخدا
نعت مفعولی است از هرّ و هریر. (از اقرب الموارد). رجوع به هر و هریر شود، بعیر مهرور، شتر هرارزده. (منتهی الارب). شتر گرفتار شده به بیماری هرار. رجوع به هرار شود
(مِهْرْ وَ)
لغت نامه دهخدا
عمل مهرورز. کسب مهر و محبت و مهربانی. (ناظم الاطباء). عشق ورزی:
پیش از اینت بیش از این غمخواری عشاق بود
مهرورزی تو با ما شهرۀ آفاق بود.
حافظ.
عقل کل را رای محمودت ایاز خاص خواند
مهرورزی با ایاز از خسرو غزنین خوش است.
کاتبی
پیش از اینت بیش از این غمخواری عشاق بود
مهرورزی تو با ما شهرۀ آفاق بود.
حافظ.
عقل کل را رای محمودت ایاز خاص خواند
مهرورزی با ایاز از خسرو غزنین خوش است.
کاتبی
تجمش، عشق بازی، عشق ورزی، معاشقه، شفقت، مهربانی
متضاد: جفاپیشگی، جفا
متضاد: جفاپیشگی، جفا