معنی منویش - جستجوی لغت در جدول جو

منویش(مَنْ)

لغت نامه دهخدا

(پسرانه)

نام پسر پشنگ و نوه دختری ایرج از پادشاه پیشدادی، نام یکی از ناموران قدیم که امروزه در اوستا اسمی از او نیست، از شخصیتهای شاهنامه

فرهنگ نامهای ایرانی

منوی

نیت شده، قصد شده

فرهنگ فارسی عمید

تنویش

(تَ جُ)

نوید دادن. (دهار) (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (از ذیل اقرب الموارد). نوید فرادادن. (تاج المصادر بیهقی) (از زوزنی). و فی الحدیث: فیقول اﷲ یا محمد نوش العلماء الیوم فی ضیافتی. (اللسان از ذیل اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

منویه

(مَنْ وی یَ)

تأنیث منوی. ج، منویات. (یادداشت مرحوم دهخدا). رجوع به منوی و منویات شود

لغت نامه دهخدا

مندیش

(مَ)

قلعه ای است از خراسان. (فرهنگ رشیدی) (از برهان) (از ناظم الاطباء). نام ولایتی بوده در غور و این قلعه در آنجا بوده است. از قصه ای که منهاج (طبقات ناصری صص 32-33) در وجه تسمیۀ این محل نقل می کند احتمال می رود که به فتح میم باشد. می گوید: دو فراری از نهاوند به غور آمدند و در این ناحیه مقام کردند و گفتند: ’زو مندیش، آن موضع را مندیش نام شد’. قلعه ای که محمد بن محمود بن سبکتکین را مسعود برادر او بند کرد. (یادداشت مرحوم دهخدا) : وی را از این قلعۀ کوهتیز به قلعۀ مندیش بردند. (تاریخ بیهقی چ فیاض ص 70). فرمان چنان است که امیر را به قلعۀ مندیش برده آید تا آنجا نیکوداشته تر باشد. (تاریخ بیهقی ایضاً ص 75). از چاپ راه قلعت مندیش از دور پیدا آمد. (تاریخ بیهقی ایضاً ص 75).
از محنتها محنت تو بیش آمد
از ملک پدر ملک تو مندیش آمد.
؟ (از فرهنگ رشیدی)

لغت نامه دهخدا

منوی

(مَنْ وی ی)

نیت کرده شده. (غیاث) (آنندراج). نیت شده. آهنگ کرده. در دل گرفته. (یادداشت مرحوم دهخدا). منویه، قصدشده. رجوع به مدخل بعد شود

لغت نامه دهخدا

منوی

(مَ نَ وی ی / مَ نَ)

منسوب به منی، آب مرد.
- شریان منوی، در مردان به بیضه ها متفرق شده، در زنان به تخمدان و رحم و شیپورهای آن میرود... در مردان، در کنار مجرای ناقل منی واقع و با آن و با اوردۀ منویه بند بیضه را مشکل کرده از مجرای اربیه می گذرد... رجوع به جواهرالتشریح میرزا علی ص 385 و منی شود

لغت نامه دهخدا

منوی

(مَ نَ وی ی / مَ نَ)

منسوب به مانی. مانوی:
حدیث رقعۀ توزیع بر تو عرضه کنم
چنانکه عرضه کند دین به مانوی منوی.
منوچهری (دیوان چ دبیرسیاقی ص 127)

لغت نامه دهخدا

منوی

(مَ نَ وی ی)

منسوب به مناه که نام بتی است. (ناظم الاطباء). رجوع به مناه شود

لغت نامه دهخدا

نویش

(نَ)

نویس. نویسنده. (ناظم الاطباء). رجوع به فرهنگ شعوری ج 2 ص 408 و نیز رجوع به نویشتن شود