معنی منملص - جستجوی لغت در جدول جو

منملص

لغت نامه دهخدا

(مُ تَ مَلْ لِ)

آن که برهد و رسته. (آنندراج) (از اقرب الموارد). رسته و رهایی یافته و آزاد شده. (ناظم الاطباء). و رجوع به تملص شود

(مُ نَمْ مَ لَ)

امراءه منمله، زنی که یک جا قرار نگیرد. (منتهی الارب) (آنندراج) (از اقرب الموارد). زنی که به یک جا قرار و آرام نگیرد. (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

منملق

(مُ مَلِ)

نرم و تابان شده، رهاشده وخلاص شده، درگذشته شده. (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

منملس

(مُ مَ لِ)

نرم و تابان. (آنندراج). صیقل شده و جلاداده شده و تابان کرده شده، خلاص شده و رهاشده، بازداشته شده، چشم خیره شده. (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

منماص

(مِ)

منمص. آلتی که موی بدان چینند. (منتهی الارب). منقاش. (اقرب الموارد). خارچین. (زمخشری). آلتی که بدان موی چینند. (آنندراج) (منتهی الارب) (ناظم الاطباء). رجوع به منمص شود

لغت نامه دهخدا

مندلص

(مُ دَ لِ)

چیزی لغزنده و از دست افتنده. (آنندراج) (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد). هر چیز که بلغزد و از دست بیفتد و لغزان. (ناظم الاطباء). رجوع به اندلاص شود

لغت نامه دهخدا

منمل

(مِ مَ / مُ مِ)

سخن چین. (منتهی الارب). سخن چین و نمام. (ناظم الاطباء). نمام. (اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

منمل

(مُ نَمْ مَ)

بلندکرده. (منتهی الارب) (آنندراج). بلندکرده و برداشته شده. (ناظم الاطباء)