معنی منخسفه - جستجوی لغت در جدول جو

منخسفه(مُ خَ سِ فَ)

لغت نامه دهخدا

مناصفه

دو نیمه کردن، دو قسمت کردن، دو بخش کردن مال یا چیز دیگر با کسی
به مناصفه: نصف نصف، به طور مساوی

فرهنگ فارسی عمید

منخسف

گرفته، تاریک، پوشیده، ناپدید شده

فرهنگ فارسی عمید

منافسه

رقابت کردن، هم چشمی کردن

فرهنگ فارسی عمید

مناقفه

(عُ سُوو)

دماغ کسی شکستن. نقاف. (تاج المصادر بیهقی). شمشیربر سر یکدیگر زدن و یکدیگر را سر شکستن. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء). شمشیر بر سر یکدیگر زدن و گویند: فیها مناقفه و نقاف. (از اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

منکوفه

(مَ فَ)

مؤنث منکوف. (منتهی الارب)

لغت نامه دهخدا

منکسره

(مُ کَ سِ رَ)

تأنیث منکسر. رجوع به منکسر شود

لغت نامه دهخدا

مشرسفه

(مُ شَ سَ فَ)

گوسپند که هر دو پهلوی آن تا سر استخوان پهلویش سپید باشد. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

مزخرفه

(مُ زَ رَ فَ)

مؤنث مزخرف. رجوع به مزخرف شود

لغت نامه دهخدا

مخسوفه

(مَ فَ)

چاه بسیارآب در زمین سنگناک که آب آن منقطع نشود. (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد) (ناظم الاطباء). و رجوع به مخسف معنی دوم شود

لغت نامه دهخدا

مسفسفه

(مُ سَ سَ فَ)

گرد آرد بیخته و جز آن. (منتهی الارب)

لغت نامه دهخدا

مسفسفه

(مُ سَ سِ فَ)

تأنیث مسفسف. رجوع به مسفسف شود، باد که پست وزد و خاک نرم و تنک را برانگیزد و ببرد. (منتهی الارب) (از اقرب الموارد). باد که بر روی زمین رود. (مهذب الاسماء)

لغت نامه دهخدا

منافسه

(مُ فَ / فِسَ / سِ)

رغبت کردن در چیزی به طریق مساوات و معارضه کردن و حسد بردن. (غیاث). منافسه. مبارات. رغبت کردن به چیزی از رقابت. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا) : در او منافسه و مناقشه کردند... چون گفتاگوی بسیار شد قرار دادند بر قرعه. (تفسیر ابوالفتوح، یادداشت ایضاً). رجوع به منافسه و منافست شود

لغت نامه دهخدا

منسفه

(مِ سَ فَ)

آلت برکندن بنا. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد) ، چک و آن چوبی باشد پنج شاخه که خرمن کوفته را بدان می گردانند و آلت علف افکندن و چیزی است که خرمن کوفته را بدان بر باد دهند. (غیاث) (آنندراج). رجوع به منسف شود، غربال. (اقرب الموارد)

آلت برکندن بنا. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد) ، چک و آن چوبی باشد پنج شاخه که خرمن کوفته را بدان می گردانند و آلت علف افکندن و چیزی است که خرمن کوفته را بدان بر باد دهند. (غیاث) (آنندراج). رجوع به مِنسَف شود، غربال. (اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

منخسف

(مُ خَ سِ)

ماه گرفته. (ناظم الاطباء) (یادداشت مرحوم دهخدا) :
ماه نو منخسف در گلوی فاخته است
طوطیکان با حدیث قمریکان با انین.
منوچهری.
من شدم عاشق بر آن خورشیدروی
کابروان دارد هلال منخسف.
خاقانی.
مه قدم و فلک ردا وز تف آفتاب و ره
چهره چو ماه منخسف یافته رنگ اسمری.
خاقانی.
هلال منخسف ار ممکن است آن خط تست
که کرد ناگه با جرم آفتاب قران.
کمال الدین اسماعیل (دیوان چ حسین بحرالعلومی ص 302).
- منخسف شدن ماه، گرفتن ماه. (ناظم الاطباء) :
گفتم که منخسف شده طرف مهت ز جعد
گفتا خسوف نیست، مه از غالیه نقاب.
عنصری (دیوان چ دبیرسیاقی ص 10).
میان شما خاک چون حایل آمد
قمر منخسف شدتو جاوید مانی.
کمال الدین اسماعیل (دیوان چ حسین بحرالعلومی ص 417).
- منخسف گردیدن ماه، منخسف شدن ماه:
در جهان جز روی و ابروی تو هرگز کس ندید
غرۀ ماهی که در وی منخسف گردد هلال.
ابن یمین.
رجوع به ترکیب قبل شود

لغت نامه دهخدا

مناصفه

مناصفه و مناصفت در فارسی: دو نیمگی دو نیمه کردن دو بخش کردن نیما نیم کردن، دو نیمگی

معنی منخسفه - جستجوی لغت در جدول جو

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما