- منتطح (مُ تَ طَ)
جای شاخ زدن، الجاثم فی منتطح الکبشین، نشیننده از ترس در میان دو تکۀ شاخ زن. (ناظم الاطباء)
معنی منتطح - جستجوی لغت در جدول جو
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(مُمْ بَ طِ)
لغت نامه دهخدا
مرد بر روی افتاده. (ناظم الاطباء) (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد). فی الحدیث: نهی النبی صلی اﷲعلیه و آله ان یأکل الرجل بشماله او مستلقیاً علی ظهره او منبطحاً علی بطنه. (ناظم الاطباء) (منتهی الارب) ، رودبار فراخ. (ناظم الاطباء) (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد). رجوع به انبطاح شود
(مُ تَ طِ)
لغت نامه دهخدا
رود بالاآمدۀ پرآب شده. (ناظم الاطباء). رود بلند و بسیارگردنده آب. (از منتهی الارب). رجوع به امتطاح شود
(مُ سَ طِ)
لغت نامه دهخدا
ستان درازشونده و جنبش ناکننده. (آنندراج) (از منتهی الارب). آنکه ستان دراز می شود و جنبش نمی کند. (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). رجوع به انسطاح شود
(مُ تَ طِ)
لغت نامه دهخدا
عزیز. (منتهی الارب) (آنندراج). عزیز رفیعالشأن. (اقرب الموارد). عزیز وگرانبها و بی نظیر. (ناظم الاطباء) ، جاء منتطقاً فرسه، یعنی کتل ساخت او را و سوار نشد. (منتهی الارب) (آنندراج) (از ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد) ، زن نطاق پوشنده. (آنندراج) (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد). رجوع به انتطاق شود
(مُ تَ ضِ)
لغت نامه دهخدا
آب بر شرمگاه پاشنده بعد وضو. (آنندراج) (از منتهی الارب). آنکه پس از وضو آب بر شرمگاه می پاشد. (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد) ، اشک روان. (ناظم الاطباء). رجوع به انتضاح شود
(مُ تَ صِ)
لغت نامه دهخدا
نصیحت پذیرنده. (آنندراج) (از منتهی الارب). آنکه پند و نصیحت می پذیرد. (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). رجوع به انتصاح شود
(مُ تَ زَ)
لغت نامه دهخدا
هو بمنتزح منه، او به دوری است از وی. (منتهی الارب) (از آنندراج). هو بمنتزح من کذا، یعنی او از این کار دور است و گاه در ضرورت شعر، فتحۀ زاء را اشباع کرده منتزاح گویند. (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد)
(مُ تَ دَ)
لغت نامه دهخدا
زمین فراخ. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد) ، بسیاری وکثرت و وسعت و فراخی. (ناظم الاطباء) : لی عن هذا الامر منتدح، ای سعه. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء). لک منتدح فی البلاد، ای مذهب واسع عریض. (اقرب الموارد)