معنی ممطول - جستجوی لغت در جدول جو

ممطول

لغت نامه دهخدا

مطول

طول داده شده، دراز

فرهنگ فارسی عمید

ممقول

(مَ)

ظاهراً از قمل (ملخ) گرفته شده، یعنی ملخ زده: زمینهای مزرعه های ممقول برشاشۀ آن مبلول گردد. (ترجمه محاسن اصفهان ص 41)

لغت نامه دهخدا

مطول

(مَ)

دیردارندۀ وام و دین را و دیری کننده در وعده ادای آن. (منتهی الارب) (آنندراج) (از ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

مطول

(مُ طَوْ وَ)

دراز و فروهشته. (آنندراج). دراز و طولانی. ممتد و دراز و طولانی. (ناظم الاطباء). مقابل مختصر. درازشده: این حدیث بر دارکردن حسنک به پایان آوردم و چند قصه و نکته بدان پیوستم سخت مطول و مبرم. (تاریخ بیهقی چ ادیب ص 193)

لغت نامه دهخدا

مطول

(مِطْ وَ)

کیر. (منتهی الارب) (آنندراج). ذکر. ج، مطاول. (ناظم الاطباء) ، رسن. (منتهی الارب) (آنندراج). ریسمان. (ناظم الاطباء). رسن. ج، مطاول. مطاول الخیل، ارسانها. (اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

ممشول

(مَ)

رجل ممشول، مرد کم گوشت ران. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء). رجل ممشول الفخذ، اندک گوشت. (از اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

ممطور

(مَ)

باران رسیده.
- مکان ممطور، جای باران رسیده. (از منتهی الارب) (آنندراج) (از ناظم الاطباء).
، رجل ممطور، مرد بسیار مسواک کننده. (از اقرب الموارد) (از منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (آنندراج)

لغت نامه دهخدا

ممعول

(مَ)

حمار ممعول، خر خصی کرده. (منتهی الارب) (آنندراج). خر اخته کرده. (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

ممثول

(مَ)

تشبیه شده.مانند و مثل گردیده: درست کردیم که بأس شدید مر امیرالمؤمنین را بود و خدای تعالی بأس شدیدمر آهن را (گفت) و چون رسول از خلق علی را به خویشتن (کشید) چه به مصاهرت و چه به وصایت، پیدا آمد که امیرالمؤمنین علی ممثول آهن بود چه درست شد که رسول به منزلت مقناطیس عالم دین بود و امیرالمؤمنین به مرتبت آهن عالم دین بود. (جامعالحکمتین ص 174)

لغت نامه دهخدا

مملول

(مَ)

کوماج و گوشت در خاکستر پخته. (منتهی الارب) (آنندراج) (از ناظم الاطباء). ملیل. (یادداشت مرحوم دهخدا)

لغت نامه دهخدا

مطمول

(مَ)

نان فراخ. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء). نان پهن شده با مطمله. (از اقرب الموارد). و رجوع به مطمله شود، تیر آلوده به خون. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد) ، آلوده شده به خون و قطران و جز آن. (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

مهطول

(مَ)

مکان مهطول، مکان پیاپی باران باریده. (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

مقطول

(مَ)

بریده. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء) (از فرهنگ جانسون) ، کشته. (ناظم الاطباء) (از فرهنگ جانسون)

لغت نامه دهخدا

مبطول

(مَ)

فالج شده و گرفتار فالج. (ناظم الاطباء) (از فرهنگ جانسون)

لغت نامه دهخدا

متطول

(مُ تَ طَوْ وِ)

منت نهنده. (آنندراج) (ازمنتهی الارب) (از اقرب الموارد). مهربانی کننده و منعم و نیکوکار. (ناظم الاطباء). و رجوع به تطول شود

لغت نامه دهخدا

ممثول

همانند تشبیه شده مثل گردیده: (و کردیم که باس شدید مر امیر المومنین را بود و خدای تعالی باس شدید مر آهن را (گفت) و چو رسول از خلق علی را بخویشتن (کشید) چه بمصاهرت و چه بوصایت پیدا آمد که امیر المومنین علی ممثول آهن بود چه درست شد که رسول بمنزلت مقناطیس عالم دین بود و امیرالمومنین بمرتبت آهن عالم دین بود) (جامع الحکمتین. 174)

فرهنگ لغت هوشیار