معنی ممایحه - جستجوی لغت در جدول جو

ممایحه(عَ مَ ضَ)

لغت نامه دهخدا

مرابحه

معاملۀ پولی کردن با گرفتن سود، ربح گرفتن، سود دادن

فرهنگ فارسی عمید

مسامحه

آسان گرفتن، سهل انگاشتن، به نرمی و مدارا کار کردن

فرهنگ فارسی عمید

مبایعه

مبایعت، با هم خرید و فروش کردن، بیعت کردن

فرهنگ فارسی عمید

ممایره

(عَ رَ)

حکایت کردن کردار کسی را. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (آنندراج)

لغت نامه دهخدا

ممازحه

(عَ رَ)

مزاح و لاغ کردن با کسی. (منتهی الارب) (از آنندراج). مداعبه. مفاکهه. (تاج المصادربیهقی). مزاح کردن. مداعبه. (از اقرب الموارد). با یکدیگر لاغ کردن. خوش منشی و خوش طبعی کردن. (یادداشت به خطمرحوم دهخدا). خوش دأبی کردن. (یادداشت لغت نامه)

لغت نامه دهخدا

مماسحه

(عَ رَ)

با هم نرمی نمودن در قول به فریب. (منتهی الارب) (آنندراج). ملایمت کردن در گفتار از بهر فریب دادن. (از اقرب الموارد). به فریب با هم نرمی نمودن در گفتار. (ناظم الاطباء) ، با کسی رفق کردن. (مصادر زوزنی). مساهله. (تاج المصادر بیهقی)

لغت نامه دهخدا

ممالحه

(عَ قَ بَ)

همشیرگی و همسفرگی کردن و بر یکدیگر اعتماد نمودن. (منتهی الارب) (آنندراج). با هم خوردن. با هم نان و نمک خوردن. ملاح. (از اقرب الموارد). مؤاکله. رضاع. (تاج المصادر بیهقی)

لغت نامه دهخدا

ممانحه

(عَ کَ سَ)

پیوسته پی هم ریختن چشم اشک را. (منتهی الارب) (آنندراج). پیوسته ریختن اشک چشم. (از ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

ممایزه

(عَ)

جدا ساختن و تمیز کردن. (آنندراج). ممائزه. (غیاث)

لغت نامه دهخدا

مصایحه

(ضَ / ضِ / ضِ حِ / ضَ حِ)

یکدیگر را آواز دادن. (منتهی الارب) (آنندراج). همدیگر را آواز کردن. (ناظم الاطباء). تصایح. به یکدیگر بانگ زدن. با کسی بانگ کردن. (المصادر زوزنی) (تاج المصادر بیهقی). صیاح. رجوع به صیاح شود

لغت نامه دهخدا

مرایحه

(مُ یَ حَ)

راحت. (متن اللغه). سروری که به حصول یقین حاصل شود. (منتهی الارب) (از اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

مشایحه

(صَ صَ هََ)

جد کردن در کار. (منتهی الارب) (آنندراج) (از اقرب الموارد) (ناظم الاطباء). در کاری جد کردن. (المصادر زوزنی، یادداشت به خط مرحوم دهخدا) ، پرهیز کردن. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء). از چیزی حذر کردن. (المصادر زوزنی، یادداشت به خط مرحوم دهخدا) ، با هم جنگ کردن. (منتهی الارب) (آنندراج). مقاتله نمودن. (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

ممایله

(عَرْوْ)

بر همدیگر غارت آوردن. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد) ، با یکدیگر فراچسبیدن در کاری. (تاج المصادر بیهقی). فاچسبیدن. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا)

لغت نامه دهخدا

متمایزه

مونث متمایز جمع متمایزات

معنی ممایحه - جستجوی لغت در جدول جو

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما