معنی ملوغه در لغت نامه دهخدا

فرومایگی و بیخردی و بدزبانی. (از اقرب الموارد) (از المنجد)

معنی ملوغه در لغت نامه دهخدا

زن گول کمینۀ بدزبان. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء)

معنی ملوغه - جستجوی لغت در جدول جو

ملوغه

لغت نامه دهخدا

ملوغه

لغت نامه دهخدا

ملاغه

(مَ غَ / غِ)

مأخوذ از ملعقۀ تازی، چمچه. (ناظم الاطباء). مصحف ملعقه، قاشق چوبین بزرگ که بدان سکنجبین و دیگر شربتها آشامند. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا) ، قاشق دسته بلند بزرگ مسین که از دیگ بدان آش کشند. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا). و رجوع به ملاقه و ملعقه شود

لغت نامه دهخدا

ملویه

(مَلْ وی یَ)

ملوی. (ناظم الاطباء). رجوع به ملوی ّ شود

لغت نامه دهخدا

ملونه

(مِلْ)

دهی از دهستان گورگ سردشت است که در بخش سردشت شهرستان مهاباد واقع است و 126 تن سکنه دارد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 4)

لغت نامه دهخدا

ملونه

(مُ لَوْ وَ نَ)

تأنیث ملون. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا). رجوع به ملون شود

لغت نامه دهخدا

ملوله

(مَ لَ)

زودسیر، واحد و جمع در این یکسان بود. (مهذب الاسماء). به ستوه آمده. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). مذکر و مؤنث در آن یکسان و تاء برای مبالغه است. (از اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

ملوکه

(مُ کَ)

ملک. (منتهی الارب). تملک و تصرف. ملکیت. (از ناظم الاطباء). ملک. گویند: اقر بالملوکه، ای بالملک. (از اقرب الموارد) ، بندگی. عبودیت. (از ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

ملوغی

(مُ)

به لغت مراکش، بذله گوی. مسخره و شوخ. (از ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

ملوسه

(عَ)

تابانی و نرمی. ضد خشونت. ملاسه. (منتهی الارب) (آنندراج) (از اقرب الموارد). و رجوع به ملاسه شود