- ملودی
قطعۀ موسیقی که از توالی چند صوت تشکیل شده و خوش آهنگ باشد، نغمه
معنی ملودی - جستجوی لغت در جدول جو
- ملودی (مِ لُ)
از ’ملوس’ یونانی بمعنی آهنگ و ’اوده’ بمعنی آواز و نواست و در موسیقی سلسله صداهایی است که آهنگی را بوجود آورد و نیز توالی کلماتی که در عبارت، گوش را نوازش دهد. (از لاروس). نوا و آهنگ خوش آیند و اصوات موزون و بهم پیوسته ای است که به گوش خوش آیند باشد. ملودی ممکن است با ساز و آواز توأمان باشد و یا ممکن است ساز یا آواز جدا از هم اجرا گردد که در این صورت آن را یک صدایی نامند. رجوع به فرهنگ فارسی معین و لاروس بزرگ شود
- ملودی
فرانسوی نوا نوا و آهنگ خوش آیند را گویند و آن مایه اصلی موسیقی است. بتعبیر دیگر اصوات موزون و متوالی است که بگوش خوش آیند باشد، ملودی ممکن است با ساز یا آواز تنها اجرا شود. در این صورت آنرا یک صدایی گویند. وقتی که چند صدایی باشد با چند ساز یا آواز اجرا میشود توضیح ملودی همان نغمه است (نظری بموسیقی ج 1 ص 148)
- ملودی ((مِ لُ))
آهنگ، لحن، نغمه
- ملودی
نغمه، نوا، آهنگ
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(مُ لَوْ وَ)
لغت نامه دهخدا
حالت و چگونگی ملون. رجوع به ملون شود.
- ملونی کردن، تغییر رنگ دادن. دگرگون شدن. تغییر حال دادن:
گاه چو حال عاشقان صبح کند ملونی
گه چو حلی دلبران مرغ کند نواگری.
خاقانی
- ملونی کردن، تغییر رنگ دادن. دگرگون شدن. تغییر حال دادن:
گاه چو حال عاشقان صبح کند ملونی
گه چو حلی دلبران مرغ کند نواگری.
خاقانی
(مِ لُ)
لغت نامه دهخدا
که دارای پایۀ ملودی باشد. که جنبۀ ملودی را داراست. مقابل ریتمیک که وزنی وآهنگی و ضربی است. (از لاروس). رجوع به ملودی شود
(مَکْکو)
لغت نامه دهخدا
ابوزید عبدالرحمن علی بن صالح (متوفی 807هجری قمری). از علمای عربیت و منسوب به بنی مکود (قبیله ای به نزدیک فاس) است. او راست: ’شرح الفیۀ ابن مالک’ در نحو و کتب دیگر. (از اعلام زرکلی ج 3 ص 501)
(کُ)
لغت نامه دهخدا
جزیره کوچکی است که طولش هفت میل و عرضش سه میل است. به جنوب کریت واقع است و امروز آن را کوزّو گویند. (از قاموس کتاب مقدس)
زایانی (مولوداتی) در فرزان، جشنی زنانه منسوب به مولود، منسوب و مربوط به موالید ثلثه، (وز آن اشکال بسیار است که هر یکی را از آن صورتی است کو بدان صورت از جملگی موجودات مولوداتی و امهاتی جداست.)، (فولکلور) میزبانی که نذری کرده است جلسه ای از زنان تشکیل می دهد (مرد حق ورود بجلسه ندارد) و زنی در آن بوعظ می پردازد و داستان عروس قریش را - که در آن عظمت فاطمه دختر پیغمبر تجلی می کند - روایت می نماید. همچنین واعظ شعری می خواند و ترجیع آنرا حاضران مجلس تکرار می کنند. زنان مجلس قطعه نخی را لای قران گذاشته گره زنند و نذر کنند که اگر نذرشان بر آورده شود خودشان مولودی بگیرند
منسوب به مولود، گونه ای آواز مذهبی که به ویژه به مناسبت تولد پیامبر اسلام و خاندانش و در ستایش آنان می خوانند
