معنی ملفام - جستجوی لغت در جدول جو

ملفام(مُ)

لغت نامه دهخدا

مهفام

(دخترانه)

به رنگ ماه

فرهنگ نامهای ایرانی

گلفام

(دخترانه)

به رنگ گل سرخ، گلگون

فرهنگ نامهای ایرانی

ملام

ملوم، ملامت شده

فرهنگ فارسی عمید

ملام

سرزنش کردن

فرهنگ فارسی عمید

لفام

(لِ)

روی بند، نقاب که بر بینی اندازند. (منتهی الارب). بینی بند. (مجمل اللغه) : تلفم، لفام بربستن. (تاج المصادر). ان ّ بعض الاعراب کانوا ینطقون بالتاء المثناه فاء و بالعکس...و منهم کان یجعل الثاء المثلثه فاء و بالعکس، فیقولون:... اللثام، اللفام (نشوء اللغه العربیه ص 123)

لغت نامه دهخدا

ملدام

(مِ)

سنگ که بدان خستۀ خرما کوبند جهت علف ستور. ملدم. (منتهی الارب) (از آنندراج). سنگی که بدان، جهت خوراک ستور، هستۀ خرما کوبند. (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). و رجوع به ملدم شود

لغت نامه دهخدا

ملزام

(مِ)

انبر. (مهذب الاسماء). دو چوب که میان آن به آهن بندند و آن نوعی از دست افزار سوزنگر و صیقل گر است. (آنندراج). کلبتین و انبر و یا آچار که چیزی را بدان محکم گرفته می پیچانند، پیچ و منگنه. (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

ملکام

(مَ لِ)

دهی از دهستان حومه بخش مرکزی شهرستان فومن است و 265 تن سکنه دارد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 2)

لغت نامه دهخدا

گلفام

(گُ)

گلرنگ. (آنندراج). به رنگ گل. گلگون. (ناظم الاطباء) :
بر یا خواب چو زاهد نبود بیداری
چند جامی بکش از بادۀ گلفام بخسب.
خاقانی (دیوان چ عبدالرسولی ص 700).
مرا همچنین چهره گلفام بود
بلورینم از خوبی اندام بود.
سعدی (بوستان).
تمام فهم نکردم که ارغوان و گل است
در آستینش یا دست و ساعد گلفام.
سعدی (طیبات)

لغت نامه دهخدا

ملام

(مُ)

نکوهش کرده شده. (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا