معنی ملغ در لغت نامه دهخدا

احمق فرومایۀ فحش گوی. ج، املاغ. (منتهی الارب) (آنندراج). احمق فرومایۀ فحش گوی خبیث. (ناظم الاطباء). احمق دشنام گوی و گویند چاپلوس و نیز گویند خبیث. (از اقرب الموارد)، بلغ ملغ، از اتباع است یعنی احمق فرومایۀ فحش گوی. (منتهی الارب) : رجل ملغ بلغ، مرد خبیث فرومایۀ گول. (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد)، آنکه نسبت به گفته خود یا آنچه دیگران به او می گویند اعتنا و توجهی نداشته باشد. (از ذیل اقرب الموارد)

معنی ملغ - جستجوی لغت در جدول جو

ملغ

لغت نامه دهخدا

ملغ

فرهنگ گویش مازندرانی

ملح

اصرار و الحاح کننده

فرهنگ فارسی عمید

ملغی

بی اثر شده، لغو شده، به شمار نیامده

فرهنگ فارسی عمید

املغ

(اَ لَ)

فحش گوی. (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). ج، ملغ. (از اقرب الموارد) ، نرم و تابان گردیدن. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (آنندراج)

لغت نامه دهخدا

ملغاه

(عَ دَ)

بیهوده گفتن و خطا کردن در سخن. لغا. لغو. (از منتهی الارب) (از ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). و رجوع به لغا و لغو شود

لغت نامه دهخدا

ملغفه

(مَ / مُ غَ فَ)

گروه دزدان بی ننگ و بی شرم و بی حمیت. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء). گروه دزدان بی حمیت. (از اقرب الموارد) (از محیط المحیط)

لغت نامه دهخدا

ملغلغ

(مُ لَ لَ)

رجوع به ملقلق (معنی سوم) و ذیل آن شود

لغت نامه دهخدا

ملغمه

(مُ / مَ غَ مَ)

آمیختگی جیوه با برادۀ دیگر فلزات. (ناظم الاطباء). تأنیث ملغم. ترکیب زیبق با فلزی دیگر. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا). و رجوع به مادۀ قبل و ملعم و ملقمه شود

لغت نامه دهخدا

ملغوزه

(مَ زَ)

به لغز. به لغز آمیخته. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا) (: افلاطون) یرمز حکمته و یسترها و یتکلم بها ملغوزه. (عیون الانباء از یادداشت ایضاً)

لغت نامه دهخدا

ملغوس

(مُ لَ وَ / مَ)

پیه خام. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء). پختنی که نپخته باشد و گویند: طعام ملهوج و ملغوس و لحم ملغوس لم ینضج. (از اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

تملغ

(تَ خَرْ رُ)

گول نمودن خود را. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء). تحمق. (اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

ملغز

(مُ غِ)

چیستان گو و سخن سربسته آورنده. (آنندراج). آنکه چیستان گوید و سخن سربسته آرد. (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). و رجوع به الغاز شود

لغت نامه دهخدا

ملغم

(مُ غَ)

به جیوه آمیخته (زر و فلزات دیگر). (یادداشت به خط مرحوم دهخدا) (از اقرب الموارد). فلزی که با جیوه ترکیب شده باشد. و رجوع به مادۀ بعد شود

لغت نامه دهخدا

ملغم

(مَ غَ)

گرداگرد دهن. ج، ملاغم. (بحر الجواهر). گرداگرد دهن که زبان به آن برسد. و در لسان آرد: دهان و بینی و آنچه گرداگرد آن است. ملاغم. (از اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

ملغم

(مَ غَ)

روغن مالی بر اعضاء و مرهم نهادگی بر زخم. (ناظم الاطباء). و رجوع به ملعم شود

لغت نامه دهخدا

ملغی

(مُ غا)

باطل شده. از شمار افکنده. افکنده. اسقاطگشته. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا). لغوشده.
- ملغی شدن، باطل شدن. لغو شدن. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا).
- ملغی کردن، باطل کردن. لغو کردن

لغت نامه دهخدا

آلغ

عقاب شاهین، پرنده ایست از دسته شکاریان روزانه دارای قدی متوسط و سری کشیده و منقار و پنجه های نسبه ضعیف

فرهنگ لغت هوشیار