- ملتمس
طلب شده، خواسته شده
معنی ملتمس - جستجوی لغت در جدول جو
- ملتمس
التماس کننده، خواهش کننده، درخواست کننده، جستجو کننده
- ملتمس (مُ تَ مِ)
جویندۀ چیزی. (آنندراج). کسی که طلب می کند و می خواهد و درخواست کننده و آنکه درخواست می کند و استدعا می نماید و تمنا می کند. (ناظم الاطباء). خواستار. طالب. خواهشمند. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا) :
بهر این بعضی صحابه از رسول
ملتمس بودند مکر نفس غول.
مولوی
بهر این بعضی صحابه از رسول
ملتمس بودند مکر نفس غول.
مولوی
- ملتمس
جوینده چیزی، خواهشمند، طالب
- ملتمس ((مُ تَ مَ))
درخواست شده، طلب کرده، تقاضا، حاجت
- ملتمس ((مُ تَ مِ))
التماس کننده، خواهش کننده
- ملتمس
التماس کننده، خواهشگر
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(مُ تَ مِ)
لغت نامه دهخدا
فرورونده به آب. (آنندراج) (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد). آنکه در آب فرو می رود و در ته آب قرار می گیرد. (ناظم الاطباء) ، آنکه دستها را بدون تصویر خضاب می کند. (ناظم الاطباء) (از محیط المحیط)
(مُ تَ مَ)
لغت نامه دهخدا
مأخوذ از تازی، درخواستها و استدعاها و مستدعیات. (ناظم الاطباء). جمع واژۀ ملتمسه، مؤنث ملتمس: امضای عزیمت به تقدیم ملتمسات ایشان بر اذن و فرمان شاه موقوف گردانید. (مرزبان نامه چ قزوینی ص 13). دیگر هرچه از ملتمسات داری بیار. (مرزبان نامه ایضاً ص 149). در ملتمسات و مطالب که از آن طرف رفتی دقایق ایجاب و انجاز محفوظ داشتی. (ترجمه تاریخ یمینی چ 1 تهران ص 47). تذکره ای که شیخ ابوالحسن فرا من داده بود مشتمل بر ملتمساتی معین، به وی دادم. (ترجمه تاریخ یمینی ایضاً ص 48). تا دست رد بر سر آن ملتمسات بازنهاد. (ترجمه تاریخ یمینی ایضاً ص 228). اصحاب حاجات و ارباب ملتمسات و متقلدان اعمال و منسوبات اشغال متوجه حضرت او گشتند. (جهانگشای جوینی). و جمعی را بفرستد تا... ملتمسات مبذول افتد. (تاریخ غازان ص 39). ملتمسات او را بحسب دلخواه تقضی نماید. (تاریخ غازان ص 89). غازان خان ملتمسات او مبذول فرموده... (تاریخ غازان ص 96)
(مَ مَ)
لغت نامه دهخدا
لمس. (اقرب الموارد) (المنجد). بساوش. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا) : قال الشیخ الرباطات هی کالاوتار، عصبانیه المرئی و الملمس ای شبیه بالعصب فی البیاض و هوالمرئی و لدونه القوام و هوالملمس. (بحرالجواهر).
- لطیف الملمس، هموار. لغزان. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا).
- لین الملمس، لغزنده. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا) : و هو (ای حجرالارمنی) لین الملمس. (قانون شیخ الرئیس ابوعلی سینا، یادداشت ایضاً).
- ناعم (ناعمه) الملمس، نرم به بساوش. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا) : ذکیهالرائحه ناعمه المشم و الملمس. (ابن البیطار، یادداشت ایضاً).
،
{{اسم}} جای بسودن. (منتهی الارب). جای سودن دست و تن و پوست. (ناظم الاطباء). موضع لمس. (اقرب الموارد)، تن و پوست. (منتهی الارب)
- لطیف الملمس، هموار. لغزان. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا).
- لین الملمس، لغزنده. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا) : و هو (ای حجرالارمنی) لین الملمس. (قانون شیخ الرئیس ابوعلی سینا، یادداشت ایضاً).
- ناعم (ناعمه) الملمس، نرم به بساوش. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا) : ذکیهالرائحه ناعمه المشم و الملمس. (ابن البیطار، یادداشت ایضاً).
،
{{اسم}} جای بسودن. (منتهی الارب). جای سودن دست و تن و پوست. (ناظم الاطباء). موضع لمس. (اقرب الموارد)، تن و پوست. (منتهی الارب)
(مُ تَ بَ / بِ)
لغت نامه دهخدا
پوشیده شده و اشتباه کرده شده. (غیاث) (آنندراج). درهم و پوشیده و مشکل و مشکوک و مشوش. (ناظم الاطباء). مشتبه. مختلط. درآمیخته. مبهم. پوشیده. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا) : چه شاید که بسبب بقیۀ غشاوت و غباوت صورت حقیقت حال شخص بر وی ملتبس و مشتبه گردد. (مصباح الهدایه چ همایی ص 251). و کبرو عزت بر دیدۀ قاصرنظران ملتبس نماید و لکن میان ایشان فرقی تمام است. (مصباح الهدایه چ همایی ص 353)
(مُ تَ حِ)
لغت نامه دهخدا
حق خود گیرنده از کسی. (آنندراج) (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد). آنکه دریافت می کندحق خود را. (ناظم الاطباء). و رجوع به التحاس شود
(مُ تَ مِ)
لغت نامه دهخدا
کسی که می رباید حق کسی را. (ناظم الاطباء) (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد). و رجوع به التماط شود
(مُ تَ مِ)
لغت نامه دهخدا
آنکه به زودی در دهان خود می اندازد. (ناظم الاطباء) (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد). و رجوع به التماظ شود
(مُ تَ مِ)
لغت نامه دهخدا
درخشیده و روشن. (آنندراج) (از منتهی الارب). درخشان و روشن و تابان و دارای لمعان. (ناظم الاطباء).
- ملتمع شدن، تغییر کردن رنگ و ناپدید شدن آن.
، درخشیدن. (ناظم الاطباء).
، رباینده. (آنندراج) (از منتهی الارب). آنکه می گیرد و می رباید. و رجوع به التماع شود، آنکه خود را به کناری می کشد. (ناظم الاطباء)
- ملتمع شدن، تغییر کردن رنگ و ناپدید شدن آن.
، درخشیدن. (ناظم الاطباء).
، رباینده. (آنندراج) (از منتهی الارب). آنکه می گیرد و می رباید. و رجوع به التماع شود، آنکه خود را به کناری می کشد. (ناظم الاطباء)
(مُ تَ مِ)
لغت نامه دهخدا
زیارت کننده و دیدن کننده، آنکه فرومی آید. (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). و رجوع به التمام شود، سنگ گرد. (ناظم الاطباء)
(مُ تَ ما)
لغت نامه دهخدا
گونه برگردیده. (آنندراج). برگشته رنگ. (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). و رجوع به التماء شود
(مُ تَ مِ)
لغت نامه دهخدا
به آب فروشونده. (آنندراج) (از ناظم الاطباء). نعت فاعلی است از ارتماس. رجوع به ارتماس شود
(مُ تَ لَمْ مِ)
لغت نامه دهخدا
لقب جریر بن عبدالمسیح شاعر. (منتهی الارب) (از اقرب الموارد). صحیفهالمتلمس، مثل است در عرب و اصل آن ’أشأم من صحیفهالمتلمس’ است. رجوع به ’جریر بن عبدالعزیز’ شود
(مُ تَ لَمْ مِ)
لغت نامه دهخدا
باربار جوینده. (آنندراج) (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد). آن که باربار و از پی هم می جوید چیزی را. (ناظم الاطباء). رجوع به تلمس شود
(مُ تَ مِ)
لغت نامه دهخدا
نعت فاعلی از احتماس. دو خروس با هم جنگ کننده. (از منتهی الارب) (ناظم الاطباء). محتمش. (آنندراج)
پوشیده، مکتوم، نهفته، مبهم، مشتبه
التماس آمیز، عاجزانه، عجزآمیز