معنی ملتزمین در لغت نامه دهخدا

مأخوذ از تازی، ملازمان و همراهان و پیروان و خدمتگاران. (ناظم الاطباء). و رجوع به ملتزم شود

معنی ملتزمین در فرهنگ لغت هوشیار

جمع ملتزم، همراهان

معنی ملتزمین - جستجوی لغت در جدول جو

Q: معنی ملتزمین در فرهنگ لغت هوشیار

جمع ملتزم، همراهان

ملتزمین(مُ تَ زِ)

لغت نامه دهخدا

ملتزمین

فرهنگ لغت هوشیار

متزین

زینت یافته

فرهنگ فارسی عمید

ملتزم

همراه، کسی که امری را بر عهده بگیرد، بر خود لازم گیرنده، بر عهده گیرنده
ملتزم رکاب: کسانی که پیاده یا سواره همراه پادشاه حرکت کنند

فرهنگ فارسی عمید

گل زمین

(گُ لِ زَ)

قطعه زمین خوب. (غیاث). مکان مشخصی است در محلات و قراء و قصبات که مردم محل در آن جمع میشوند و در تسویۀ امر خود مشاوره میکنند. (شعوری ج 2 ورق 323). در تداول محلی خراسان قطعه کوچکی از زمین. و در تداول برخی از نواحی دیگر گله گویند:
با این غرور حسن که در هر گل زمین
خلقی در آرزوی سلام تو میکشد.
بابافغانی (از شعوری).
یک دل هزار زخم نمایان نداشت راست
یک گل زمین هزار خیابان نداشت راست.
صائب (از آنندراج).
باشد نشان پای تو آرامگاه ما
یک گل زمین ز سایۀ گلبن مرا بس است.
سالک یزدی (از آنندراج).
و رجوع به گله شود

لغت نامه دهخدا

ملتمیٔ

(مُ تَ مِءْ)

برای خود گزینندۀچیزی که در کاسه بود. (آنندراج) (از منتهی الارب). کسی که برای خود برمی گزیند آنچه در کاسه باشد. (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). و رجوع به التماء شود

لغت نامه دهخدا

ملثمین

(مُ لَثْ ثَ)

قومی از مغاربه که بر اندلس فرمانروایی یافتند. (از ذیل اقرب الموارد). خاندانی که به مرابطین نیز مشهورند. (عیون الانباء ج 2 ص 64). سلسله ای از سلاطین مغاربه. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا). یکی از بزرگترین سلسله های اسلامی مغرب که به مرابطین نیز شهرت دارند. این سلسله از حدود 440 تا 541 هجری قمری در مغرب اقصی و اندلس حکومت کردند. مؤسس این سلسله عبدالله بن تاشفین نام داشت که خود را مطیع خلیفۀ عباسی بغداد اعلام کرد و پس از وی ابوبکر و برادر عبدالله یوسف بن تاشفین ابتدا سجلماسه و بعد شهر اغلمات را تصرف کردند و شهر مراکش را ساختند و سپس در مدت پنجاه سال بلاد فاس و مکناسه و سبته و طنجه و... را تحت فرمان خود درآوردند. یوسف بن تاشفین بنا به درخواست پادشاه مسلمان اشبیلیه به اندلس نیز لشکر کشید و عیسویان را از بلاد مسلمان نشین اندلس بیرون راند. مدت حکومت این سلسله قریب به یک قرن طول کشید و سرانجام به دست امرای ’الموحدین’ از میان رفتند: و آخر ما اجتمع رایهم علیه ان یکتبوا الی یعقوب یوسف بن تاشفین ملک الملثمین صاحب مراکش یستنجدونه. (ابن خلکان ج 2 ص 136). و رجوع به قاموس الاعلام ترکی و طبقات سلاطین اسلام صص 34- 37 شود

لغت نامه دهخدا

ملامین

(مِ)

جسمی است آلی که با الدئید فرمیک تشکیل رزینی می دهد که در گرما قالب گیری می شود. فرمول آن C3H6N6 (تری آمینوتری آزین) است. (از فرهنگ اصطلاحات علمی)

لغت نامه دهخدا

ملازمی

(مُ زِ)

مأخوذ از تازی، خدمت و نوکری. (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

مهرزمین

(مِ رِ)

دهی است جزء دهستان وزوای بخش دستجرد خلجستان شهرستان قم. با 358 تن سکنه. آب آن از قنات و محصول آن غلات، بنشن، گردو، زردآلو و بادام است. (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 1)

لغت نامه دهخدا

مال زمین

(زَ)

ضمانت ملکی جهت بدهی. (ناظم الاطباء) (از جانسون)

لغت نامه دهخدا

محترمین

(مُ تَ رَ)

جمع واژۀ محترم (در حالت نصبی و جری). رجوع به محترم شود

لغت نامه دهخدا

محل زمین

(مَ حَلْ لا)

از توابع طهران و دارای معدن زعال سنگ است. (یادداشت مرحوم دهخدا)