- ملاحاه(عَ)
باهم خصومت و نزاع کردن و دشنام دادن. لحاء. و در مثل است: من لاحاک فقد عاداک. (منتهی الارب) (از آنندراج) (ناظم الاطباء). منازعه کردن. (از اقرب الموارد) : و کان بینه و بین اخیه ذی الرمه ملاحاه. (معجم الادباء ج 7 ص 254 از یادداشت به خط مرحوم دهخدا)
