معنی مغزوره - جستجوی لغت در جدول جو

مغزوره

لغت نامه دهخدا

جلبک، گروهی از گیاهان بدون ریشه، ساقه، شاخه و برگ که به شکل نوار سبز و دراز در آب، جاهای مرطوب و روی تنۀ بعضی درخت ها پیدا می شود و در بعضی دریاها نیز به شکل نوارهای پهن و دراز دیده می شود که بر روی آب شناور است، در اقیانوس ها بیشتر از همه جا رشد می کند و گاهی سطح وسیعی از دریا را فرامی گیرد، از آن در تهیۀ بعضی مواد شیمیایی و خوراکی استفاده می شود، رنگ آن سبز و گاهی هم به رنگ قهوه ای یا سرخ است، جامۀ غوک، چغزپاره، بزغمه، بزغسمه، گاوآب، آلگ، جل وزغ، چغزواره، الگ، غوک جامه

جُلبَک، گروهی از گیاهان بدون ریشه، ساقه، شاخه و برگ که به شکل نوار سبز و دراز در آب، جاهای مرطوب و روی تنۀ بعضی درخت ها پیدا می شود و در بعضی دریاها نیز به شکل نوارهای پهن و دراز دیده می شود که بر روی آب شناور است، در اقیانوس ها بیشتر از همه جا رشد می کند و گاهی سطح وسیعی از دریا را فرامی گیرد، از آن در تهیۀ بعضی مواد شیمیایی و خوراکی استفاده می شود، رنگ آن سبز و گاهی هم به رنگ قهوه ای یا سرخ است، جامِۀ غوک، چَغزپارِه، بَزَغمِه، بَزَغسَمِه، گاوآب، آلگ، جُل وَزَغ، چَغزوارِه، اَلگ، غوک جامِه

فرهنگ فارسی عمید

ماشوره

ماسوره، ساقۀ گیاه که میان آن خالی باشد مانند نی

فرهنگ فارسی عمید

ماسوره

نی باریک، لولۀ باریک و کوتاه
آلتی در چرخ خیاطی که نخ به آن پیچیده می شود
در امور نظامی آلتی در توپ و تفنگ

فرهنگ فارسی عمید

محاوره

با هم سخن گفتن، گفتگو کردن

فرهنگ فارسی عمید

مستوره

پاک دامن، پارسا، زن

فرهنگ فارسی عمید

مزوره

مزوّر، تزویر کننده، دورو، دروغ گو، دروغ پرداز

فرهنگ فارسی عمید

مغزور

(مَ)

بسیار باران رسیده و گویند مکان مغزور. (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). و رجوع به مدخل بعد شود

لغت نامه دهخدا

مغزره

(مَ زَ رَ)

ناقه مغزره، ماده شتر پرشیر. (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

منزوره

(مَ رَ)

ناقه منزوره، ماده شتری که پستانش ورم کرده باشد. (از اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

مغاوره

(طُ)

یکدیگر را غارت کردن. (تاج المصادر بیهقی) (از اقرب الموارد). تاراج کردن. غوار. (منتهی الارب) (آنندراج) (از اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

مغیوره

(مَغْ رَ)

ارض مغیوره، زمین آب داده. (منتهی الارب) (از آنندراج) (از اقرب الموارد). زمین آب خورده از باران. (ناظم الاطباء). و رجوع به مغیره شود

لغت نامه دهخدا

مجزوره

(مَ رَ)

رجوع به مجزور شود

لغت نامه دهخدا

مزوره

(مُ زَوْ وَ رَ)

مزوره. آنچه از قسم غذا برای تسلی بیمار پزند و طعام نرم که مریض را دهند. (آنندراج). غذای بی گوشت و مراد بازی دادن مریض است. (از مجمع الجوامع). مزور. (آنندراج). آش پرهیز. پرهیزانه. شوربائی که برای مریض پزند بی گوشت. طعام که بیمار را راست کنند بی گوشت. طعامی که صورت طعام معلوم دارد لکن در حقیقت آن نیست و بیمار را بدان بفریبند. بهانه شکن. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا) :
شمشیر گوشت خوارۀ او آن مزوره است
کانکس که خورد رست ز دست مزوری.
خاقانی.
و رجوع به مادۀ قبل شود

لغت نامه دهخدا

محصوره

محصوره در فارسی مونث محصور: بن بست دیوار بست مونث محصور جمع محصورات

معنی مغزوره - جستجوی لغت در جدول جو

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما