معنی مضنونه در لغت نامه دهخدا

نوعی از خوشبوی که خلوق گویند. غالیه. (ناظم الاطباء). غالیه. عطر. نوعی مادۀ خوشبوی برای شست و شوی و شانه زدن موی سر. (از ذیل اقرب الموارد)

معنی مضنونه در لغت نامه دهخدا

نام زمزم است. (منتهی الارب). از اسمای زمزم است. (از معجم البلدان) (ناظم الاطباء). نام چاه زمزم است. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا)

معنی مضنونه - جستجوی لغت در جدول جو

مضنونه

لغت نامه دهخدا

مضنونه

لغت نامه دهخدا

مانویه

پیروان مانی، مانویان، آیین مانی

فرهنگ فارسی عمید

مانویه

(نَ وی یَ / یِ)

مریدان و اتباع مانی باشند که مصوری است معروف. (آنندراج). پیروان مانی نقاش. (ناظم الاطباء). پیروان مانی و آنان را منانیه نیز گویند. مانویان. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا). مانویه اصحاب مانی پسر فاتک بودند که در زمان شاپور پسر اردشیر دعوی نبوت کرد و سرانجام به فرمان بهرام بن هرمزبن شاپور کشته شد. (از ملل و نحل شهرستانی چ احمد فهمی ج 2 ص 72). فرقه ای از مجوس اصحاب مانی بن قاین نقاش که در زمان شاپوربن اردشیر ظاهر شد بعد از عیسی و او به نبوت عیسی قائل بود اما انکار نبوت موسی کرد و ایشان نور و ظلمت راقدیم خوانند. (نفایس الفنون). و رجوع به مانی شود

لغت نامه دهخدا

بینونه

(اِ)

بین. جدا شدن: بان الشی ٔ بیناً و بیوناً و بینونه، از هم جدا شدن. (از منتهی الارب). جدا شدن. (تاج المصادر بیهقی) (المصادر زوزنی)

لغت نامه دهخدا

بینونه

(بَ نو نَ)

نام محلی میان عمان و بحرین و فاصله آن تا بحرین شصت فرسخ است و اصمعی بینونه را در مرزهای یمن از ناحیۀ عمان قرار داده و دیگری بینونه را در سرزمینی بالاتر از عمان متصل به شحر ذکر کرده است. (از معجم البلدان).
- بینونهالدنیا، دهی است در شق بنی سعد. (معجم البلدان) (منتهی الارب).
- بینونهالقصوی، دهی است در شق بنی سعد. (ازمعجم البلدان) (منتهی الارب)

لغت نامه دهخدا

حینونه

(تَ)

حین. (اقرب الموارد). هنگام رسیدن. (المنجد) : ینقل المجرد الی وزن افعل لمعان منها الحینونهنحو احصدالزرع، ای حان حصاده. (المنجد). نزدیک شدن. وقت رسیدن. حین. (ناظم الاطباء). رجوع به حین شود

لغت نامه دهخدا

اشنونه

(اُ نَ)

نام قلعه ای به اندلس. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء) ، اشهاب فحل، بچۀ سبزخنگ آوردن گشن. (منتهی الارب). بچه های سبزخنگ آوردن فحل. (از اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

بخنونه

(بَ نو نَ / نِ)

رعد و برق. (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

بانونه

(نَ)

نام جد طاهر بن ابی بکر محدث. (یادداشت مؤلف)
نام پدر امام عبدالباقی نحوی. (یادداشت مؤلف)

لغت نامه دهخدا

محزونه

(مَ نَ)

مؤنث محزون. رجوع به محزون شود

لغت نامه دهخدا

مسنونه

(مَ نَ)

تأنیث مسنون، زمینی که گیاه آن را خورده باشند. (منتهی الارب) (از اقرب الموارد) (ناظم الاطباء). مسنونت. (آنندراج) ، مطابق حکم شرع. مسنونه. و رجوع به مسنونه شود
مسنونه. رجوع به مسنونه شود

لغت نامه دهخدا

مجنونه

(مَ نَ)

مؤنث مجنون. (اقرب الموارد). رجوع به مجنون شود، نخله مجنونه، خرمابن دراز. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء). درخت خرمای بلند. (از اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

مضنون

(مَ)

غالیه که بر سر و ریش بمالند. (منتهی الارب) (آنندراج) (از اقرب الموارد). غالیه. (مهذب الاسماء). غالیه و غالیه ای که بر سر و ریش مالند. (ناظم الاطباء). و رجوع به مادۀ بعد شود

لغت نامه دهخدا

مکنونه

(مَ نَ)

پنهان داشته. (ناظم الاطباء). تأنیث مکنون. رجوع به مکنون شود، جاریه مکنونه، دختر مستورۀ باپرده. (منتهی الارب). دختر مستور پردگی. (ناظم الاطباء)
مکنونه. رجوع به مکنونه شود.
- علوم مکنونه، علوم مخفی مانند کیمیا و سیمیا و لیمیا و جز آن

لغت نامه دهخدا

مکنونه

(مَ نَ)

نام زمزم. (منتهی الارب). چاه زمزم. (ناظم الاطباء). زمزم. (از اقرب الموارد). نامی است از نامهای زمزم. (از معجم البلدان)

لغت نامه دهخدا

بینونه

جدایی

معنی مضنونه - جستجوی لغت در جدول جو

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما