- مضل
گمراه کننده، آنکه سبب گمراهی کسی شود
معنی مضل - جستجوی لغت در جدول جو
- مضل (مُ ضِل ل)
ضائع گرداننده. (آنندراج). آن که سبب میشود یا روامیدارد گمراهی کسی را و اغواکننده و گمراه کننده و گم کننده. (ناظم الاطباء). بیراه کننده. گمراه کننده. گمره کننده. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا) : قال هذا من عمل الشیطان انه عدو مضل مبین. (قرآن 15/28).
در نبی فرمود کاین قرآن ز دل
هادی بعضی و بعضی را مضل.
مولوی.
، سراب. (از اقرب الموارد) (از المنجد) ، آن که ارشادمیکند و میرهاند از گمراهی. (ناظم الاطباء)
در نبی فرمود کاین قرآن ز دل
هادی بعضی و بعضی را مضل.
مولوی.
، سراب. (از اقرب الموارد) (از المنجد) ، آن که ارشادمیکند و میرهاند از گمراهی. (ناظم الاطباء)
- مضل (مَ ضَل ل)
زمینی که مردم در آنجا گمراه شوند. (از اقرب الموارد) (از متن اللغه). آنجا که مردم در آن گمراه شوند. (از المنجد). رجوع به مضله شود
- مضل
ضائع گرداننده، بیراه کننده، گمراه کننده
- مضل ((مُ ض لُ))
گمراه کننده
- مضل
گمراه کننده، منحرف ساز
متضاد: هادی
متضاد: هادی
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
افزون شده، برتری داده شده، آنکه به فضل و برتری و فزونی او بر دیگری اعتراف کرده باشند، بسیار فضل
(مُ ضَلْ لَ)
لغت نامه دهخدا
آنکه وفا به خیر نکند. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء). آنکه به خیر توفیق نیابد. (از اقرب الموارد) ، مرد بسیار گمراه. (منتهی الارب) (آنندراج) (از اقرب الموارد)
(مِ / مَ ضَلْ لَ)
لغت نامه دهخدا
ارض مضله، زمین که راه گم شود در آن. (منتهی الارب) (از اقرب الموارد) (از ناظم الاطباء). جای گمراهی و زمین که در او راه گم شود. (آنندراج). جای ضلالت و گمراهی. (غیاث)
(مُ لِ)
لغت نامه دهخدا
حمل مضلع، بار گران. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد) ، و هو مضلع بهذا الامر، یعنی او تواناست به آن کار. (منتهی الارب) (از ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد) ، دابه مضلع، آنکه در برداشتن بار استخوانهای پهلویش سست باشد. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد)
(مَ عَ)
لغت نامه دهخدا
ضلوعه. کمانی که دو چوب آن خم باشد و راستی و تمام چوب آن مشاکل کبد آن که قبضه گاه است باشد. (منتهی الارب) (از ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد)
(مَ ضِلْ لَ)
لغت نامه دهخدا
جای گمراهی و زمین که در او راه گم شود. (غیاث). جای گمراهی و ضلالت و گمراهی. (ناظم الاطباء)
(مُ ضَلْ لَ)
لغت نامه دهخدا
جامۀ مخطط بصورت دوال از ابریشم و جز آن. (منتهی الارب) (آنندراج). جامۀ مخطط و جامۀ منقش به شکل دنده ها. (ناظم الاطباء) ، پارچه ای که بعض آن بافته و بعض آن ترک داده. (منتهی الارب) (آنندراج) (از اقرب الموارد). جامه ای که بعضی از آن را بافته و بعضی را نبافته باشند. (ناظم الاطباء)
جمع مضل، گمراه کنندگان جمع مضل در حالت نصبی و جری (در فارسی مراعات این قاعده نکنند)
مضله و مضلت در فارسی: گمراهی مضله در فارسی مونث مضل گمراه کننده گمراهی، محلی که شخص در آن راه را گم کند. مونث مضل
