معنی مشجاذ - جستجوی لغت در جدول جو

لغت نامه دهخدا

(مِ)

ستور که به لب گیاه خورد. (منتهی الارب) (آنندراج) (از ناظم الاطباء) : دابه ملجاذ، ستور که سبزه رابا قسمت پیشین دهان خود گیرد. (از اقرب الموارد)

(مِشْ)

دستار سر. (منتهی الارب) (آنندراج). دستار سر. ج، مشاویذ. (ناظم الاطباء). مشوذ. عمامه. (اقرب الموارد). رجوع به مشوذ شود

(مِ)

پشتۀ فراخ، زمین هموار. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد) (از محیطالمحیط) ، سرکوه. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (از محیط المحیط)

(شَ)

باران ضعیف. (اقرب الموارد). معدول از مشجاذ به معنی فلاخن. (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد). رجوع به مشجاذ و شجذه شود

(مُ جِ)

چیزی سخت و اذیت دهنده، باران نرم و سست. (از منتهی الارب) (آنندراج) (از اقرب الموارد)

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما