- مسندگاه(مَ نَ)
تکیه گاه، پناه گاه و جای پناه. (ناظم الاطباء)
معنی مسندگاه - جستجوی لغت در جدول جو
- مسندگاه
تکیه گاه، پناهگاه
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(مَ کَ)
لغت نامه دهخدا
محل سکونت. جای باشش:
همتش بین و دل و جای و شناخت
کو کجا بگزید و مسکن گاه ساخت.
مولوی
همتش بین و دل و جای و شناخت
کو کجا بگزید و مسکن گاه ساخت.
مولوی
(خَ دَ اَ کَ)
لغت نامه دهخدا
کسی که در جایی اقامت (دایمی یا طولانی) کند. پایدار. بادوام. آنکه بماند. ماندنی. مقابل رفتنی. آنکه آهنگ ماندن کرده است، مهمانها ماندگار نیستند (برای شب یا روز نمی مانند). این نوکر ماندگار نیست. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا) ، گاه این کلمه را به فرزندی دهند که برادر و خواهران قبل از او در کودکی فوت کرده اند (برای تفأل به ادامۀ زندگی او). (فرهنگ فارسی معین)
(دَیِ)
لغت نامه دهخدا
دهی از بخش سمیرم بالا است که در شهرستان شهرضا واقع است و 350 تن سکنه دارد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 10)
مانگاه زیستگاه محل سکونت مسکن جایگاه: همتش بین و دل وجان و شناخت کو کجا بگزید و مسکن گاه ساخت. (مثنوی) توضیح با اینکه مسکن اسم مکان است پسوند مکان فارسی بدان الحاق شده معبد جای
ماندگار
