ده مرکز دهستان لب کویر بخش بجستان شهرستان گناباد، در 37 هزارگزی شمال شرقی بجستان در جلگه و گرمسیر. دارای 1000تن سکنه. آبش از قنات و محصولش غلات، زیره، ارزن، شغل مردمش زراعت ومال داری است. (از فرهنگ جغرافیائی از ایران ج 9)
ده مرکز دهستان لب کویر بخش بجستان شهرستان گناباد، در 37 هزارگزی شمال شرقی بجستان در جلگه و گرمسیر. دارای 1000تن سکنه. آبش از قنات و محصولش غلات، زیره، ارزن، شغل مردمش زراعت ومال داری است. (از فرهنگ جغرافیائی از ایران ج 9)
جزیره ای است بزرگ بهند و در آن کوهی است که بر آن آدم علیه السلام هبوط نمود. (منتهی الارب). رجوع به سراندیب و نزهه القلوب ص 2، 11، 168، 196، 203، 231، 256، 262 و تاریخ گزیده ص 23 و 32 شود
جزیره ای است بزرگ بهند و در آن کوهی است که بر آن آدم علیه السلام هبوط نمود. (منتهی الارب). رجوع به سراندیب و نزهه القلوب ص 2، 11، 168، 196، 203، 231، 256، 262 و تاریخ گزیده ص 23 و 32 شود
دهی است از دهستان عربخانه بخش شوسف شهرستان بیرجند، واقع در 42هزارگزی شمال باختری شوسف و 5هزارگزی شمال شرقی هشتوکان. آب آن از قنات و راه آن مالرو است. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 9)
دهی است از دهستان عربخانه بخش شوسف شهرستان بیرجند، واقع در 42هزارگزی شمال باختری شوسف و 5هزارگزی شمال شرقی هشتوکان. آب آن از قنات و راه آن مالرو است. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 9)
منسوب به مسعود که مراد سلطان مسعود بن محمودغزنوی است. این ترکیب و گاه به صورت جمع (یعنی مسعودیان) در تاریخ بیهقی مکرر به کار رفته است. و مقصوداز آن اطرافیان و هواداران سلطان مسعود است در مقابل محمودی (محمودیان یا پدریان) که طرفداران پدر وی بودند: این گرگ پیر گفت قومی ساخته اند از محمودی و مسعودی و به اغراض خویش مشغول، ایزد عز ذکره عاقبت به خیر بکناد. (تاریخ بیهقی چ ادیب ص 230)
منسوب به مسعود که مراد سلطان مسعود بن محمودغزنوی است. این ترکیب و گاه به صورت جمع (یعنی مسعودیان) در تاریخ بیهقی مکرر به کار رفته است. و مقصوداز آن اطرافیان و هواداران سلطان مسعود است در مقابل محمودی (محمودیان یا پدریان) که طرفداران پدر وی بودند: این گرگ پیر گفت قومی ساخته اند از محمودی و مسعودی و به اغراض خویش مشغول، ایزد عز ذکره عاقبت به خیر بکناد. (تاریخ بیهقی چ ادیب ص 230)
شهرت محمد بن عبدالرحمان بن محمد بن مسعود خراسانی مروروذی پنجدهی، ملقب به تاج الدین. فقیه و ادیب قرن ششم هجری و نسبت او به جدش مسعود است. رجوع به ابوسعید (محمد بن ابی السعادات...) و الاعلام زرکلی ج 7 ص 64 شود
شهرت محمد بن عبدالرحمان بن محمد بن مسعود خراسانی مَروَروذی پنجدهی، ملقب به تاج الدین. فقیه و ادیب قرن ششم هجری و نسبت او به جدش مسعود است. رجوع به ابوسعید (محمد بن ابی السعادات...) و الاعلام زرکلی ج 7 ص 64 شود
ملقب به ابواللیث (375 هجری قمری). نصر بن محمد بن احمد بن ابراهیم فقیه سمرقندی مشهور به امام الهدای. او راست: 1- بستان العارفین (او) کتاب البستان. 2- تنبیه الغافلین. 3- قره العیون و مفرح القلب المحزون. (از معجم المطبوعات) نجیب الدین ابوحامد محمد بن علی بن عمر السمرقندی. طبیبی فاضل بود. او راست: کتب و تصانیف متعدد منجمله کتاب اغذیه و کتاب الالباب و العلامات در طب وی بسال 916 هجری قمری درگذشته است. (از معجم المطبوعات) شمس الدین محمد بن اشرف الحسینی. بسال 690 هجری قمری درگذشته است. او راست: 1- آداب سمرقندی در بحث و مناظره. 2- قسطاس المیزان در منطق. (از معجم المطبوعات)
ملقب به ابواللیث (375 هجری قمری). نصر بن محمد بن احمد بن ابراهیم فقیه سمرقندی مشهور به امام الهدای. او راست: 1- بستان العارفین (او) کتاب البستان. 2- تنبیه الغافلین. 3- قره العیون و مفرح القلب المحزون. (از معجم المطبوعات) نجیب الدین ابوحامد محمد بن علی بن عمر السمرقندی. طبیبی فاضل بود. او راست: کتب و تصانیف متعدد منجمله کتاب اغذیه و کتاب الالباب و العلامات در طب وی بسال 916 هجری قمری درگذشته است. (از معجم المطبوعات) شمس الدین محمد بن اشرف الحسینی. بسال 690 هجری قمری درگذشته است. او راست: 1- آداب سمرقندی در بحث و مناظره. 2- قسطاس المیزان در منطق. (از معجم المطبوعات)
آنکه به زدن و دشنام دادن بر چیزی غالب شود و چیره گردد. (ناظم الاطباء). به زدن و دشنام و قهر فراگیرنده و چیره گردنده بر کسی. (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد). چیره گردنده. (آنندراج)
آنکه به زدن و دشنام دادن بر چیزی غالب شود و چیره گردد. (ناظم الاطباء). به زدن و دشنام و قهر فراگیرنده و چیره گردنده بر کسی. (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد). چیره گردنده. (آنندراج)
هدایت و راهنمایی خواهنده. (از اقرب الموارد). راه جوی. هدایت طلب، خواهنده که چیزی را به او هدیه کنند. (از اقرب الموارد). هدیه خواه. هدیه طلب. رجوع به استهداء شود
هدایت و راهنمایی خواهنده. (از اقرب الموارد). راه جوی. هدایت طلب، خواهنده که چیزی را به او هدیه کنند. (از اقرب الموارد). هدیه خواه. هدیه طلب. رجوع به استهداء شود
قنوع. اقتناع. قناعت. (یادداشت بخط مؤلف) : غمی نیست کآن دل هراسان کند که آنرا نه خرسندی آسان کند. اسدی طوسی. بخرسندی و بردباری ز مرد همه نیک باشد بدرمان درد. (گرشاسب نامه). بخرسندی برآور سرکه رستی ز حرص ار دور گشتی تب شکستی. ناصرخسرو. بروی تیز شمشیر طمع بر ز خرسندیت باید ساخت سوهان. ناصرخسرو. بدانچت بدادند خرسند باش که خرسندی از گنج ایزد عطاست. ناصرخسرو. با خلق داوری چه کنم بهر نظم و نثر اندی که من نخواسته داده ست داورم مردانگی ّ باز و جوانمردی خروس خرسندی همای و وفای کبوترم. سیدحسن غزنوی. خرسندی من دل دهدم گر ندهد خلق سیمرغ غم زال خورد گر نخورد باب. خاقانی. خرسند نگردد بهمه ملک ری اکنون آن دل که همی بود بخرسندی خرسند. خاقانی. خسرو خرسندی من درربود تاج کیانی ز سر کیقباد. خاقانی. همان زاهد که شد در دامن غار بخرسندی مسلم گشت از اغیار همان کهبد که ناپیداست در کوه بپرواز قناعت رست از انبوه. نظامی. بخدمت خاص کن خرسندیم را بکس مگذار حاجتمندیم را. نظامی. خرسندی را بطبع دربند میباش بدانچه هست خرسند. نظامی. نه ایمن تر ز خرسندی جهانی است نه به زآسودگی نزهت ستانی است. نظامی. و گفت مروت خرسندی به از مروت دادن. (تذکره الاولیاء عطار). چون به امر اهبطوابندی شدند حبس خشم و حرص و خرسندی شدند. مولوی. مرا اگر همه آفاق خوبرویانند بهیچ روی نمی باشد از تو خرسندی. سعدی. خدایا منعمم گردان بدرویشی و خرسندی. حافظ. ، تسلیم. (یادداشت بخط مؤلف) : تو خرسندی بکار آور دراین بند که بی انده بود همواره خرسند. (ویس و رامین). لیکن چکنم گر نکنم از تو شکیب خرسندی عاشقان ضروری باشد. سعدی. ، رضا. (یادداشت بخط مؤلف) : بسی بردباریست کز بددلی است بسی نیز خرسندی از کاهلی است. (گرشاسب نامه). دلم آبستن خرسندی آمد اگر شد مادر روزی سترون. خاقانی. کاهلی را خرسندی مخوان که نقش عالم... چنین بسته اند که تا تو... میان جهد نبندی ترا هیچ کار نگشاید. (مرزبان نامه). ، سلوت. (دهار) ، شادی. شادکامی
قُنوع. اقتناع. قناعت. (یادداشت بخط مؤلف) : غمی نیست کآن دل هراسان کند که آنرا نه خرسندی آسان کند. اسدی طوسی. بخرسندی و بردباری ز مرد همه نیک باشد بدرمان درد. (گرشاسب نامه). بخرسندی برآور سرکه رستی ز حرص ار دور گشتی تب شکستی. ناصرخسرو. بروی تیز شمشیر طمع بر ز خرسندیت باید ساخت سوهان. ناصرخسرو. بدانچت بدادند خرسند باش که خرسندی از گنج ایزد عطاست. ناصرخسرو. با خلق داوری چه کنم بهر نظم و نثر اندی که من نخواسته داده ست داورم مردانگی ّ باز و جوانمردی خروس خرسندی همای و وفای کبوترم. سیدحسن غزنوی. خرسندی من دل دهدم گر ندهد خلق سیمرغ غم زال خورد گر نخورد باب. خاقانی. خرسند نگردد بهمه ملک ری اکنون آن دل که همی بود بخرسندی خرسند. خاقانی. خسرو خرسندی من درربود تاج کیانی ز سر کیقباد. خاقانی. همان زاهد که شد در دامن غار بخرسندی مسلم گشت از اغیار همان کهبد که ناپیداست در کوه بپرواز قناعت رست از انبوه. نظامی. بخدمت خاص کن خرسندیم را بکس مگذار حاجتمندیم را. نظامی. خرسندی را بطبع دربند میباش بدانچه هست خرسند. نظامی. نه ایمن تر ز خرسندی جهانی است نه به زآسودگی نزهت ستانی است. نظامی. و گفت مروت خرسندی به از مروت ِ دادن. (تذکره الاولیاء عطار). چون به امر اهبطوابندی شدند حبس خشم و حرص و خرسندی شدند. مولوی. مرا اگر همه آفاق خوبرویانند بهیچ روی نمی باشد از تو خرسندی. سعدی. خدایا منعمم گردان بدرویشی و خرسندی. حافظ. ، تسلیم. (یادداشت بخط مؤلف) : تو خرسندی بکار آور دراین بند که بی انده بود همواره خرسند. (ویس و رامین). لیکن چکنم گر نکنم از تو شکیب خرسندی عاشقان ضروری باشد. سعدی. ، رضا. (یادداشت بخط مؤلف) : بسی بردباریست کز بددلی است بسی نیز خرسندی از کاهلی است. (گرشاسب نامه). دلم آبستن خرسندی آمد اگر شد مادر روزی سترون. خاقانی. کاهلی را خرسندی مخوان که نقش عالم... چنین بسته اند که تا تو... میان جهد نبندی ترا هیچ کار نگشاید. (مرزبان نامه). ، سلوت. (دهار) ، شادی. شادکامی
بنگرید به مصطکی گونه ای سقز که بصورت شیرابه ای بر اثر ایجاد شکاف از ساقه و شاخه های درختچه مصطکی خارج میشود وبصورت قطرات کوچکی در محل شکاف منعقد میگردد. قطرات سخت شده مصطکی بدرشتی نخودی کوچک و رنگش زرد پریده و کمی شفاف است و بو و طعم آن ملایم ومطبوع میباشد. در گرمای 108 درجه ذوب میشود وبر اثر جویدن بسهولت در زیر دندان نرم میگردد. مصطکی کمی از آب سنگین تر است و دراتروکلروفرم واسانس تربانتین و بمقدار کم در الکل حل میشود. گاهی مصطکی بجای آنکه برروی شاخه ها و ساقه درخت باقی بماند در پای درخت بر روی هم انباشته شده بصورت قطعات نسبه بزرگ در میاید. این قسم نوع خالص مصطکی را تشکیل میدهد. نوع اخیر رنگ قهوه یی دارد ومعمولا دارای ماسه وناخالصی های دیگر است. نوع مرغوب مصطکی بصورت دانه های کوچکی است و بمصرف جویدن میرسد کندر رومی کندرک مصطکا علک خاییدنی کندرو علک رومی مسطنجی. یا درخت مصطکی. درختچه ایست از تیره سماقی ها که در حقیقت یکی از گونه های پسته بشمار میرود و شاخه های ناهموار وبرگهایی مرکب از 5 تا 12 زوج برگچه با یک برگچه انتهایی دارد و معمولا در نواحی بحرالروم (مدیترانه) مخصوصا مجمع الجزایر یونان پرورش می یابد. از ساقه و شاخه های این درختچه بر اثر ایجاد شکاف شیرابه ای خارج میشود که بسهولت قطرات کوچکی در محل شکاف منعقد میگردد. معمولا از هر درخت سالیانه معادل 4 تا 5 کیلوگرم از این ماده که به مصطکی موسوم است بدست میاید درخت علک رومی درخت کندرک
بنگرید به مصطکی گونه ای سقز که بصورت شیرابه ای بر اثر ایجاد شکاف از ساقه و شاخه های درختچه مصطکی خارج میشود وبصورت قطرات کوچکی در محل شکاف منعقد میگردد. قطرات سخت شده مصطکی بدرشتی نخودی کوچک و رنگش زرد پریده و کمی شفاف است و بو و طعم آن ملایم ومطبوع میباشد. در گرمای 108 درجه ذوب میشود وبر اثر جویدن بسهولت در زیر دندان نرم میگردد. مصطکی کمی از آب سنگین تر است و دراتروکلروفرم واسانس تربانتین و بمقدار کم در الکل حل میشود. گاهی مصطکی بجای آنکه برروی شاخه ها و ساقه درخت باقی بماند در پای درخت بر روی هم انباشته شده بصورت قطعات نسبه بزرگ در میاید. این قسم نوع خالص مصطکی را تشکیل میدهد. نوع اخیر رنگ قهوه یی دارد ومعمولا دارای ماسه وناخالصی های دیگر است. نوع مرغوب مصطکی بصورت دانه های کوچکی است و بمصرف جویدن میرسد کندر رومی کندرک مصطکا علک خاییدنی کندرو علک رومی مسطنجی. یا درخت مصطکی. درختچه ایست از تیره سماقی ها که در حقیقت یکی از گونه های پسته بشمار میرود و شاخه های ناهموار وبرگهایی مرکب از 5 تا 12 زوج برگچه با یک برگچه انتهایی دارد و معمولا در نواحی بحرالروم (مدیترانه) مخصوصا مجمع الجزایر یونان پرورش می یابد. از ساقه و شاخه های این درختچه بر اثر ایجاد شکاف شیرابه ای خارج میشود که بسهولت قطرات کوچکی در محل شکاف منعقد میگردد. معمولا از هر درخت سالیانه معادل 4 تا 5 کیلوگرم از این ماده که به مصطکی موسوم است بدست میاید درخت علک رومی درخت کندرک