- مستخف
کسی که خوار و سبک شمرده شده، خواروزبون
معنی مستخف - جستجوی لغت در جدول جو
- مستخف (مُ تَ خَف ف)
سبک داشته. سبک شمرده شده، بی ارزش. پست:
که مرا این علم آمد زان طرف
نی ز شاگردی سحر مستخف.
مولوی (مثنوی).
فوقی آنجاست از روی شرف
جای دور از صدر باشد مستخف.
مولوی (مثنوی).
و رجوع به استخفاف شود
که مرا این علم آمد زان طرف
نی ز شاگردی سحر مستخف.
مولوی (مثنوی).
فوقی آنجاست از روی شرف
جای دور از صدر باشد مستخف.
مولوی (مثنوی).
و رجوع به استخفاف شود
- مستخف (مُ تَ خِف ف)
سبک شمرنده. (آنندراج) (اقرب الموارد). استخفاف کننده. خواردارنده. (آنندراج) (اقرب الموارد) : این امیر مستخف است و حق خدمت نمی شناسد. (تاریخ بیهقی چ ادیب ص 654 و چ فیاض ص 866). و رجوع به استخفاف شود
- مستخف (مُ تَ فِنْ)
مستخفی. نعت فاعلی از مصدر استخفاء. رجوع به مستخفی و استخفاء شود، مستتر. پنهان. پوشیده: سواء منکم من أسرالقول و من جهر به و من هو مستخف باللیل و سارب بالنهار. (قرآن 11/13)
- مستخف
سبک شمرنده خوار دارنده سبک شمرده خوار داشته سبک خوار سبک شمرده خوار داشته، خوار زبون. سبک شمرنده خواردارنده، جمع مستخفین
- مستخف ((مُ تَ خَ))
سبک شمرده، خو ار داشته، خوار، زبون
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(مُ تَف ف)
لغت نامه دهخدا
نعت فاعلی و مفعولی از استفاف. آنکه دوا یا سویق را کوبیده نشده و معجون ناکرده بگیرد. (از اقرب الموارد) ، دوا یا سویق که نرم نشده و معجون ناکرده گرفته شود. (از اقرب الموارد). رجوع به استفاف شود
(مُ)
لغت نامه دهخدا
نعت مفعولی و اسم مکان و زمان از استیاف. رجوع به استیاف شود، جای بوئیدن و بینی. (منتهی الارب). موضع اشتمام. (اقرب الموارد)
(مُ تَ حِف ف)
لغت نامه دهخدا
نعت فاعلی از مصدر استحفاف. گیرندۀ همه مال کسی. (منتهی الارب) (اقرب الموارد). رجوع به استحفاف شود
(مُ تَ خِس س / مُ تَخَس س)
لغت نامه دهخدا
فرومایه و کمینه و زشت روی. (منتهی الارب). زشت روی. (اقرب الموارد). رجوع به استخساس شود
(مُ تَ لِ)
لغت نامه دهخدا
قراردهنده کسی را به جانشینی خود. (اقرب الموارد) ، آبکش. (منتهی الارب). آنکه برای اهل خود آب می آورد. (اقرب الموارد). رجوع به استخلاف شود
(مُ تَ عِف ف)
لغت نامه دهخدا
نعت فاعلی از استعفاف. پارسا و پاکدامن و پرهیزگار. (ناظم الاطباء). رجوع به استعفاف شود
(مُ تَ کِف ف)
لغت نامه دهخدا
نعت فاعلی از استکفاف. گرد گیرنده چیزی را و نگرنده بسوی آن، موی فراهم شونده، آنکه دست پیش چشم دارد وقت نگریستن از دور، دست پیش کسی دارنده به خواهش و سؤال. (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد). رجوع به استکفاف شود
(مُ تَ)
لغت نامه دهخدا
مستخف. نهان و پوشیده گردنده. (آنندراج). آنکه خود را پنهان و پوشیده می گرداند. رجوع به استخفاء شود
