- مزدبگیر (خوَدْ / خُدْ اَ کَ)
اجیر. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا). مزدور که در قبال کاری که انجام می دهد اجرت دریافت می کند و سهیم در کار است اما از درآمد سهم بر نیست. رجوع به مزد شود
معنی مزدبگیر - جستجوی لغت در جدول جو
- مزدبگیر
اجیر، مزدور
- مزدبگیر
حقوق بگیر
- مزدبگیر
اجیر، جیره خوار، مزدور، حقوق بگیر، مزدگیر
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
وسیله ای که در اشیاء گران بها از قبیل خودرو، ملک یا گاوصندوق کار گذاشته می شود و در اثر تماس یا قطع و وصل شدن نور به صدا درمی آید، کسی که دزد را دستگیر کند، دزد گیرنده، دزدبگیر
پسندیده و شایسته. مناسب مزاج و موافق طبع. (ناظم الاطباء)
(مُ بَ)
لغت نامه دهخدا
مزد بردن. پاداش گرفتن. به سزا رسیدن ثواب و کرفه یافتن:
مهر و کینش دو گره را سبب مزدبری است
این شود زین به بهشت آن شود از آن به سقر.
فرخی
مهر و کینش دو گره را سبب مزدبری است
این شود زین به بهشت آن شود از آن به سقر.
فرخی
(خوَدْ/ خُدْ اَ)
لغت نامه دهخدا
مزدور. و آن را مزدبره و مزده بر نیز گویند. (آنندراج). کسی که کار می کند و اجرت می گیرد. اجیر. مزدور. (ناظم الاطباء). رجوع به مزدور شود
(خوَدْ /خُدْ)
لغت نامه دهخدا
مزد گیرنده. گیرندۀ پاداش و اجرت. که در برابر انجام کاری پاداش و مزد گیرد. اجرت گیرنده. پاداش گیرنده. دریافت کننده اجرت
(دَ / دِ)
لغت نامه دهخدا
مرکّب از: دزد + ب + گیر، گیرندۀ دزد. دستگیرکننده سارق. دزد بگیرنده. دزدگیر. آنکه دزد را گیرد، مأمور دولت که دزدان را توقیف کند. و رجوع به دزدگیر شود
(خوَدْ / خُدْ بِ)
لغت نامه دهخدا
مزدگیرنده. گیرندۀ مزد. (ناظم الاطباء). به اجرت گیرندۀ کسی. (آنندراج). رجوع به مزده شود
((دُ))
فرهنگ فارسی معین
اسباب برقی یا الکترونیکی که برای پیشگیری از دزدی نصب می شود تا با کشیدن آژیر یا روشن شدن چراغ دیگران را متوجه سرقت بکند
آن باشد که کسی دهان خود پر باد کند و دیگری چنان دستی بر آن زند که باد از دهان وی با صدا بجهد، زبغر، زبگر
تنومند، پر زور، کارگر روزمزد، کارگری که در ازای خرج شکم