- مزداپرست
زرتشتی، کسی که به دین و آیین زردشت اعتقاد دارد، پیرو زردشت
زردشتی، زردهشتی، مزدیسنی، مزدیسنا، گبر، گبرک، بهدین
زردشتی، زردهشتی، مزدیسنی، مزدیسنا، گبر، گبرک، بهدین
معنی مزداپرست - جستجوی لغت در جدول جو
- مزداپرست(پَ)
پرستندۀ مزدا. رجوع به مزدا و اهورامزدا شود
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(شَ شَ فَ)
لغت نامه دهخدا
مدارسه. خواندن. قرائت چیزی: می خواستم که این مکتوب نهان، و خاطر اشرف را از مدارست این فضایح و ممارست این قبایح معاف دارم. (ترجمه تاریخ یمینی ص 69). رجوع به مدارسه شود
(بَ گَ دی دَ / دَ)
لغت نامه دهخدا
متأله. معتقد بخداوند. مؤمن بخدا. مقابل دهری. آنکه عالم و امور آن را متکی بر خدایی می داند. (یادداشت بخط مؤلف). متدین. موحد. دیندار. (ناظم الاطباء) :
عقل جهان طلب در آلودگی زند
عقل خداپرست زند درگه صفا.
خاقانی.
مگر بشهر شما یک نفر مسلمان نیست
خداپرست مگر اندرین بیابان نیست.
؟
ملک بخندید و ندیمان را گفت: چندان که مرا در حق خداپرستان ارادات است و اقرار مراین شوخ دیده را عداوتست و انکار. (گلستان)
عقل جهان طلب در آلودگی زند
عقل خداپرست زند درگه صفا.
خاقانی.
مگر بشهر شما یک نفر مسلمان نیست
خداپرست مگر اندرین بیابان نیست.
؟
ملک بخندید و ندیمان را گفت: چندان که مرا در حق خداپرستان ارادات است و اقرار مراین شوخ دیده را عداوتست و انکار. (گلستان)
(خُ رَ / رُو خِ / خَ / خُ)
لغت نامه دهخدا
که به شدت پیرو و مقلد مد و باب روز باشد. (فرهنگ فارسی معین). پرستندۀ مد. که در قبول مدهای تازه حرص و ولعی دارد. که لباسهای تازه باب شده پوشد. رجوع به مد شود
(خوَدْ / خُدْ)
لغت نامه دهخدا
پیرو آئین مزده. که مزده را پرستد. مزداپرست. زردشتی. ج، مزده پرستان: این کار اکنون موافق اخلاق تنفرآور است ولی برای شرقیان مزده پرست اهمیتی نداشت. (از ایران باستان ج 3 ص 2065). رجوع به مزده و مزدا شود. از نوشته های پلوتارک معلوم است که او عقیدۀ یکی از فرق مزده پرستان را توصیف کرده است. (ایران باستان ج 2 ص 1523)
(کَ / کِ دَ /دِ)
لغت نامه دهخدا
آنکه مطیعهوی و هوس خویش باشد، شهوت پرست، آنکه خیالات باطل کند. (فرهنگ فارسی معین)
خیال پرست، هواپرست، شهرت پرست
صفت ایزدپرست، موحد، یزدان پرست، خداباور، یکتاپرست
متضاد: ناخداباور، ملحد، خداستیز
متضاد: ناخداباور، ملحد، خداستیز