معنی مریاع - جستجوی لغت در جدول جو

مریاع

لغت نامه دهخدا

(مِضْ)

رجل مضیاع للمال، مرد ضایعکننده و هلاک کننده مال. (منتهی الارب) (آنندراج) (از اقرب الموارد). کم کننده. (مهذب الاسماء). مرد ضایعکننده و هلاک نمایندۀ مال و مرد مسرف و مبذر. (ناظم الاطباء). تباه کننده. ضایعکننده:
و عاجزالرأی مضیاع لفرصته
حتی اذا فات امر عاتب القدرا.
(یادداشت به خط مرحوم دهخدا)

لغت نامه دهخدا

مریع

(مُ)

نعت فاعلی از مصدر اراعه. رجوع به اراعه شود، مطر مریع، بارانی که حاصلخیزی ببار آورد. (اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

ریاع

(تَلَءْ ءُ)

ریع، (اقرب الموارد) (ناظم الاطباء)، رجوع به ریع شود

لغت نامه دهخدا

ریاع

(رَیْ یا)

ارزیاب محصول به عهد صفویان. (فرهنگ فارسی معین) : شغل ریاع دارالسلطنۀ اصفهان آن است که در هرسال که محصولات محال اصفهان... به علت آفت ارضی یا سماوی مقرر شده باشد که بازدید شود به اتفاق عمال و مأمورین روانۀ محل می گردد و علامت حاصل در حضور عمال و مأمورین گرفته و وزن میشود و عمال از آن قرار برآورد کل حاصل و ابواب جمع رعایا و مؤدیان (می کنند) . (از تذکرهالملوک ص 5). رجوع به ص 45 و 46 همان کتاب شود

لغت نامه دهخدا

ریاع

جمع واژۀ ریعه، (ناظم الاطباء)، جمع واژۀ ریع و ریع، (منتهی الارب) (از اقرب الموارد)، رجوع به ریعه و ریع شود

لغت نامه دهخدا

مهیاع

(مِهَْ)

شتابنده به سوی بدی. (آنندراج). (چنین است درآنندراج. اما در منتهی الارب و اقرب الموارد منهاع است مرادف متهیّع و لاجرم ضبط آنندراج غلط است)

لغت نامه دهخدا

ملیاع

(مِلْ)

ناقۀ زودتشنه شونده. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). و رجوع به ملیاح شود، ناقه ای که درگذرد از شتران سپس آن بازگردد به سوی آنها. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

هریاع

(هَِ)

برگ که از باد بیفتد. (منتهی الارب) (از اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

مریاً

(مَ ری یَنْ)

هنیا مریا، گوارنده باد. هنیئاً مریئا. (اقرب الموارد). رجوع به مری ٔ شود

لغت نامه دهخدا

مریاء

(مَ)

جای دیدن، و برجی که پاسبان در آن قرار میگیرد. (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

مریان

(مُرْ رَ)

تثنیۀ مرّی ̍. رجوع به مری شود، آء. که ثمر درختی است، و درمنه. (منتهی الارب). حنظل و افسنتین بحری. (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

مرصاع

(مِ)

بادبر. (منتهی الارب). چوبی که کودکان بدان بازی کنند. (ناظم الاطباء). ’دوامه’ و فرفرۀ کودکان. (از اقرب الموارد). گوی که کودکان بدان بندی پیچند و بر زمین زنند و گردد، هر چوب که بدان چیزی را پهن سازند. (منتهی الارب) (از اقرب الموارد). ج، مراصیع

لغت نامه دهخدا

تریاع

(تِرْ)

نام موضعی است. (منتهی الارب) آبی است بنی یربوع را. (از معجم البلدان)

لغت نامه دهخدا

مریع

(مَ)

چراگاه فراخ آب و علف. (منتهی الارب). خصیب. (اقرب الموارد). ج، امرع، امراع. (منتهی الارب) (اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا