معنی مذمذه - جستجوی لغت در جدول جو

لغت نامه دهخدا

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما

(مَ مَ ذی ی)

زیرک خوش طبع. (منتهی الارب). ظریف محتال. (متن اللغه) (اقرب الموارد) ، مذماذ. (اقرب الموارد). رجوع به مذماذ شود

(مُ ذَ ذِ)

کم کننده بخشش. (آنندراج) : ذمذم الرجل، قلل عطیته. (اقرب الموارد). رجوع به ذمذمه شود

(مَ)

شکار به تیر افکنده. (منتهی الارب) : ذامی، الرمیه تصاب. (اقرب الموارد) (از متن اللغه)

(مَذْ ذَ)

تأنیث مذماذ. رجوع به مذماذ شود

مذمت در فارسی: نکوهش بد گویی