- مدفن
جای دفن کردن، محل دفن
معنی مدفن - جستجوی لغت در جدول جو
- مدفن (مَ فَ)
جای دفن. محل گور. (ناظم الاطباء). جائی که در آن دفن کرده اند کسی یا چیزی را. (یادداشت مؤلف). ج، مدافن: سلطان بفرمود تا در برابر مدفن مأمون درختها فروبردند و همه را بر درخت کشیدند. (ترجمه تاریخ یمینی ص 406)
- مدفن (مُدْ دَ فَ)
پوشیده شده. پنهان کرده. (ناظم الاطباء). مستور. (ازاقرب الموارد) : ادّفنه ، دفنه. (از متن اللغه)
- مدفن (مُدْ دَ فِ)
پوشاننده. (ناظم الاطباء). نعت فاعلی است از ادفان. رجوع به ادفان شود، بنده ای که پنهان شود از آقای خود بخصوص از ترس فروختن. (ناظم الاطباء). رجوع به ادفان و نیز رجوع به دفون شود
- مدفن
گور گاه مرغزن ستودان جای دفن کردن محل دفن
- مدفن ((مَ فَ))
گور، جای دفن
- مدفن
گور، آرامگاه
- مدفن
آرامگاه، تربت، خاک، خاک جا، ضریح، قبر، گور، مرقد، مزار، مشهد، مقبره
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
هر آنچه به زمان حال و دورۀ معاصر مربوط است، هرآنچه مطابق با یافته های علمی، فنی و هنری روز دنیا باشد، هرآنچه به امکانات رفاهی نو و پیشرفته مجهز باشد
فراهم آورده شده، جمع آوری شده، ویژگی اشعار و مطالبی که جمع آوری کرده باشند
(مُدَ نِ)
لغت نامه دهخدا
مرد گران جسم که از جا نجنبد. (منتهی الارب). الثقیل لایبرح. (متن اللغه) (از اقرب الموارد)
چرب چرب شده چاپلوس متملق. چرب کرده، به روغن طلا کرده. چربی دار، طلاکننده بروغن، چرب کننده. روغندان چربزبان چاپلوس روغندان چربیدار، چرب کننده روغنمال: ابزار روغن مالی
گند زای بدبو گرداننده، در مخزن الادویه آمده: دوایی را گویند که بحرارت غریبه خود فاسد گرداند مزاج عضو را و رطوبات و ارواح آینده بسوی آن را متعفن گرداند و تمام آنرا بتحلیل برد و باقی را قابل اینکه بگردند جزو عضو نگرداند مانند زرنیخ (انتهی) هر ماده ای که موجب سلب حیات جزئی از یک بافت بشود و تولید نکروز کند
