معنی محترم در فرهنگ نامهای ایرانی

قابل احترام، عزیز و گرامی

معنی محترم در فرهنگ فارسی عمید

کسی که احترام او لازم است، قابل احترام، حرمت داشته

معنی محترم در لغت نامه دهخدا

حرمت دارنده. (آنندراج) (ناظم الاطباء). کسی که احترام می کند. (ناظم الاطباء)

معنی محترم در لغت نامه دهخدا

باحرمت. مورد تکریم. احترام شده. حرمت داشته شده. (از منتهی الارب). باآبرو و با احترام و بااعتبار و با عزت و بزرگوار. (ناظم الاطباء) :، بدین جوی حرمت که مرد خرد، بدین شد سوی مردمان محترم.، ناصرخسرو.، و نیکمردان رنجور و مستذل و شریران فارغ و محترم. (کلیله و دمنه). پادشاه... اقبال بر نزدیکان خود فرماید... به وسایل مقبول محترم باشند. (کلیله و دمنه).، کرم کن بجای من ای محترم، که مولای من بود ز اهل کرم.، سعدی.، محترم دار دلم کاین مگس قندپرست، تا هواخواه تو شد فر همایی دارد.، حافظ.،، پاک و مقدس و عزیز. (ناظم الاطباء)، این کلمه صفت اشیاء نیز آید: هیرک دیهی بزرگ است و رباطی محترم آنجا است. (فارسنامۀ ابن البلخی چ اروپا ص 139)

معنی محترم در فرهنگ لغت هوشیار

حرمت داشته شده، با آبرو، با عزت

معنی محترم در فرهنگ فارسی معین

بزرگوار، مورد احترام

معنی محترم در فرهنگ واژه فارسی سره

ارجمند، گرامی، بزرگوار

معنی محترم در فرهنگ واژه مترادف متضاد

ارجمند، باآبرو، بااعتبار، باشخصیت، بزرگوار، شخیص، شریف، حرمت دار، با حرمت، عزتمند، قابل احترام، عزیز، گرامی، گرانقدر، گرانمایه، متشخص، محتشم، معز، معزز، معظم، مکرم، مکرم، موقر، متضاد: بی حیثیت، خوار