معنی محتثث در لغت نامه دهخدا

برآغالالنده و برانگیزاننده. (ناظم الاطباء). برانگیخته کننده. (آنندراج)

محتث. برآغالیده و برانگیخته. (ناظم الاطباء)

معنی محتثث - جستجوی لغت در جدول جو

لغت نامه دهخدا

لغت نامه دهخدا

(مُ تَ رِ)

کشت کننده. (از اقرب الموارد). کشتکار و کشاورز و زارع و قلبه ران، کاسب و کسب کننده و ورزنده. (ناظم الاطباء)

(مُ ثِ)

برانگیزاننده و تحریص کننده. (ناظم الاطباء). محث. (آنندراج)

(مُ تَث ث)

برآغالیده و برانگیخته. (ناظم الاطباء). محتثث

کشتگر کشتکار کشتنده

((مُ تَ رِ))

احتراز کننده، خویشتن دار