جدول جو
جدول جو

معنی محبان - جستجوی لغت در جدول جو

محبان(مُ حِبْ با)
نام دو ستاره در ذنب جدی. (یادداشت مرحوم دهخدا)
لغت نامه دهخدا

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما

تصویری از حبان
تصویر حبان
حبان
(پسرانه)
نام یکی از صحابه پیامبر (ص)
فرهنگ نامهای ایرانی
محبانه
(مُ حِبْ با نَ / نِ)
دوستانه. دوست مانند. بطور دوستی. (ناظم الاطباء)
لغت نامه دهخدا
حبان
(حُبْ با)
جمع واژۀ حب ّ
لغت نامه دهخدا
حبان
(حِبْ با)
سکۀ حبان، نام محله ایست به نیشابور. نام کوچه ای به نشابور. (معجم البلدان)
لغت نامه دهخدا
حبان
(حِبْ با)
ظاهراً تثنیۀ حب ّ بمعنی دوست باشد. (معجم البلدان)
جمع واژۀ حب ّ
لغت نامه دهخدا
محیان
(مِحْ)
وقت و هنگام چیزی: محیان الشی ٔ، هنگام و وقت آن
لغت نامه دهخدا
محبون
(مَ)
احبن. مرد استسقا گرفته و کلان شکم. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء)
لغت نامه دهخدا
محبئن
(مُ حَ ءِن ن)
خشمناک. (منتهی الارب ذیل ح ب ن)
لغت نامه دهخدا
محبار
(مِ)
زمین زود رویانندۀ نبات: ارض محبار. (منتهی الارب) (از ناظم الاطباء). زمین محبار، رویانندۀ گیاه
لغت نامه دهخدا
محبال
(مِ)
زمین که سالی بکارند و سالی نه. (مهذب الاسماء)
لغت نامه دهخدا
محران
(مِ)
انگبین. (منتهی الارب). رجوع به محارین شود
لغت نامه دهخدا
محزان
(مِ)
اندوهناک. (منتهی الارب). محزون. حزین. حزنان. حزن. حزن (ح ز)
لغت نامه دهخدا
محسان
(مِ)
نیکی کننده. (منتهی الارب). نیکوکننده. نیکوکار، آلت نیکوکاری. (ناظم الاطباء)
لغت نامه دهخدا
محقان
کمیز نگاهدارنده، بسیار میزنده، (منتهی الارب) (ناظم الاطباء)
لغت نامه دهخدا
محکان
(مَ)
ستیهنده. (منتهی الارب). لجوج، مرد دشوارخوی. (منتهی الارب). بدخلق
لغت نامه دهخدا
سحبان
(سَ)
نام آبی است. (معجم البلدان) :
لولا بنی ّ ما حضرت سحبان
و لا اخذت أجره من انسان.
؟ (از معجم البلدان)
لغت نامه دهخدا
سحبان
(سَ)
نیک برنده و کشندۀ هر چیز. (منتهی الارب). جرّاف. (اقرب الموارد) ، باقی آب در مشک. (مهذب الاسماء) (دهار)
لغت نامه دهخدا
سحبان
(سُ)
اسب نری بود. (منتهی الارب)
لغت نامه دهخدا
صحبان
(صُ)
جمع واژۀ صاحب. (منتهی الارب)
لغت نامه دهخدا
حبان
(حَبْ با)
ابن منقذبن عمرو بن عطیه بن خنسأبن مبذول بن عمرو بن غنم بن مازن نجار انصاری خزرجی مازنی. ابن عبدالبر و ابن منده و ابن اثیر اورا در عداد صحابه شمرده و گویند غزوۀ احد و غزوات پس از آن را درک کرده و در خلافت عثمان درگذشته است. (تنقیح المقال ج 1 ص 250). عسقلانی از شافعی و حاکم و دارقطنی و جز ایشان نقل کند که ضعیف الحال است. پسر او واسعبن حبان گفته است که او کور بود، و پیغمبر در خرید و فروش سه روز خیار غبن برای او گذاشت، و در این داستان خلاف است که برای او یا برای پدرش منقذ روی داده است. (الاصابه ج 1 ص 316). ابن عبدالبر اضافه می کند که وی اروی الصغری بنت ربیعه بن حارث بن عبدالمطلب هاشمیه را تزویج کرد و از او دو فرزند داشت یکی یحیی بن حبان و دیگری واسعبن حبان و پسر یحیی بنام محمد بن یحیی بن حبان استاد مالک است و صاحب موطاء از او نقل آورده است. سمعانی (ص 152 الف) او را حبان بن مقعد گفته است. رجوع به الاستیعاب ج 1 ص 137 و قاموس الاعلام ترکی شود
لغت نامه دهخدا
تصویری از محیان
تصویر محیان
محیان
هنگام زمان
فرهنگ لغت هوشیار
تصویری از حبان
تصویر حبان
حبان
جمع حب، دانه ها گویک ها گویه ها
فرهنگ لغت هوشیار
تصویری از محران
تصویر محران
محران
انگبین، کبت (زنبور عسل)، سر کش توسن
فرهنگ لغت هوشیار
محبین
جمع محب، مهر ورزان دوستاران جمع محب در حالت نصبی و جری (در فارسی مراعات این قاعده نکنند)
فرهنگ لغت هوشیار
صحبان
معاشر همصحبت همنشین یار جمع اصحاب صحاب غ صحابه صحبان صحب، همراه همسفر، خداوند چیزی مالک: صاحب ملک صاحب خانه، وزیر خواجه، عنوانی که در ممالک اطراف ایران به انگلیسیان معنون و سپس بخارجیان داده اند. توضیح این کلمه با بسیاری از کلمات دیگر ترکیب اضافی شود و غالبا به فک اضافه آید. یا صاحب احداث. رئیس نظمیه رئیس شهربانی. یا صاحب جزیره. (اسماعلیان) رئیس دعوت اسماعلیه در هر جزیره. یا صاحب جوزا. عطارد (زیرا برج جوزا خانه اوست)،، جمع صاحب، یاران
فرهنگ لغت هوشیار