معنی مجفر در لغت نامه دهخدا

آنکه ترک ملاقات صاحب خود کند. (آنندراج) (از منتهی الارب). ترک کننده دوستی و ملاقات. (ناظم الاطباء) (از ذیل اقرب الموارد)، کسی که ترک می کند و واگذار می نماید کار وعمل را. (ناظم الاطباء). ترک کننده چیزی را که بدان سرگرم بود. (از منتهی الارب) (از ذیل اقرب الموارد)

معنی مجفر در لغت نامه دهخدا

اسب میان فراخ. مجفره، مؤنث. (منتهی الارب) (آنندراج) (از ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد)

معنی مجفر در لغت نامه دهخدا

سبب قطع. مجفره. (منتهی الارب). طعام مجفر، که قطع از جماع می کند. (ناظم الاطباء) (از ذیل اقرب الموارد)

معنی مجفر در لغت نامه دهخدا

مرد گُنده بدن. (منتهی الارب) (آنندراج) (از ناظم الاطباء)

معنی مجفر - جستجوی لغت در جدول جو

مجفر

لغت نامه دهخدا

مجفر

لغت نامه دهخدا

مجفر

لغت نامه دهخدا

مجفر

لغت نامه دهخدا

مظفر

(پسرانه)

پیروز، غالب، موفق

فرهنگ نامهای ایرانی

مجیر

(پسرانه)

پناه دهنده، فریادرس، از نامهای خداوند

فرهنگ نامهای ایرانی

مجار

قومی از مردم مجارستان، از مردم این قوم، مربوط به مجار مثلاً سرزمین های مجار

فرهنگ فارسی عمید

مغفر

زرهی که زیر کلاه خود بر سر می گذاشته اند، کلاه خود

فرهنگ فارسی عمید

موفر

بسیار، زیاد، فراوان، به طور فراوان، وافر، معتدٌ به، درغیش، جزیل، به غایت، کثیر، بی اندازه، اورت، مفرط، متوافر، خیلی، غزیر، موفور، عدیده

فرهنگ فارسی عمید

مکفر

مرد نیکوکاری که نسبت به او ناسپاسی شده، کافر خوانده شده

فرهنگ فارسی عمید

مجمر

ظرفی که در آن آتش می ریزند، آتشدان، عودسوز، بوی سوز

فرهنگ فارسی عمید

مجیر

پناه دهنده، فریادرس

فرهنگ فارسی عمید

مظفر

ظفریافته، پیروز، فیروز، کامروا

فرهنگ فارسی عمید

مجدر

کسی که آبله درآورده، آبله دار، آبله رو

فرهنگ فارسی عمید

مجفره

(مَ فَ رَ)

سبب قطع و منه قولهم الصوم مجفره للنکاح. (منتهی الارب). طعامی که قطع از جماع می کند. (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). قاطع شهوت. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا)

لغت نامه دهخدا

مجفره

(مُ فَ رَ)

مؤنث مجفر. (منتهی الارب). رجوع به مجفر شود

لغت نامه دهخدا