معنی مجتزز - جستجوی لغت در جدول جو

مجتزز

لغت نامه دهخدا

مجتاز

کسی که از جایی بگذرد، گذرنده، راهگذر

فرهنگ فارسی عمید

محتزز

(مُ تَ زِ)

نعت فاعلی از احتزاز. برنده. (از منتهی الارب) (آنندراج). کسی که می برد. (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

مختزز

(مُتَ زِ)

به تیر و نیزه دوزنده. (آنندراج) (ازمنتهی الارب) (از اقرب الموارد) ، کسی که در جماعت آمده بگیرد کسی را از آن. (آنندراج) (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد). و رجوع به اختزاز شود

لغت نامه دهخدا

مجتوز

(مُ تَ وِ)

گذرنده از جای و رونده و برندۀ مسافت. (آنندراج)

لغت نامه دهخدا

مجتزی

(مُ تَ)

پاداش عمل خواهنده. (آنندراج). کسی که پاداش و جزای کار خود را می خواهد. (ناظم الاطباء) (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

مجتزم

(مُ تَ زِ)

آن که اندازه کند خرما را بر درخت. (آنندراج) (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد). کسی که بار درخت خرمابن را بر درخت اندازه کند، گیرنده و دریافت کننده. (ناظم الاطباء). گیرندۀ پاره ای از مال. (از منتهی الارب). گیرندۀ پاره ای از مال و باقی گذارندۀ پاره ای. (از اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

مجتزع

(مُ تَ زِ)

شکننده چیزی و برنده. (آنندراج) (از منتهی الارب) ، آن که از درخت چوب را بشکند. (آنندراج) (از منتهی الارب). کسی که شاخۀ درخت را می کند و یا می شکند. (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

مجتزر

(مُ تَ زِ)

شترکشنده. (آنندراج) (از منتهی الارب). کسی که می کشد و پوست می کند شتر را. (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

مجتاز

(مُ)

کسی که بگذرد از جایی و قطع مسافت کند. مسافر. (ناظم الاطباء). گذرنده از جایی و رونده و قطع مسافت کننده. (از منتهی الارب). عابر. سالک. گذرنده. رهگذار. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا) : من که فضلی ندارم و در درجۀ ایشان نیستم چون مجتازان بوده ام تا اینجا برسیدم. (تاریخ بیهقی چ فیاض ص 96). مردی ام که شعار کربت دارم و حق غربت، از بلاد یمن و حجازم و در این دیار غریب و مجتاز. (مقامات حمیدی). گفتند غریبی است مجتاز از بلاد حجاز که چون آدم عالم اسماء است و چون عالم حامل اشیاء. (مقامات حمیدی)

لغت نامه دهخدا

مجتز

(مُ تِزز)

برنده و فریزکننده. (ناظم الاطباء) (از فرهنگ جانسون)

لغت نامه دهخدا

مجتز

(مُ تَزز)

بریده شده و فریز کرده شده. (ناظم الاطباء). موی فریزشده. (از منتهی الارب). موی بریده شده. (از اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا