- مجتاز
- کسی که از جایی بگذرد، گذرنده، راهگذر
معنی مجتاز - جستجوی لغت در جدول جو
- مجتاز
- گذاشته گذاشته شده، در گذرنده از اندازه گذرنده گذرنده رهسپار راهگذار عابر: و من که فضلی ندارم و در درجه ایشان نیستم چون مجتازان بوده ام تا اینجا رسیدم
- مجتاز ((مُ))
- گذرنده، رهسپار، راهگذار، عابر
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
distinto
wyróżniający się
выдающийся
видатний
onderscheiden
ausgezeichnet
distinguido
distingué
distinto
प्रतिष्ठित
মর্যাদাপূর্ণ
terkemuka
מוערך
maarufu
مميّزٌ
ممتاز
((مَ))
فرهنگ فارسی معین
غیر حقیقت، استعمال کلمه ای در غیر معنی حقیقی خود به شرط آن که آن معنی از جهتی مناسبت با معنی اصلی داشته باشد
استعمال کلمه ای در غیر معنی حقیقی خود که از جهتی مناسبت با معنی اصلی داشته باشد