معنی متکنی - جستجوی لغت در جدول جو

جامۀ درواداشته بر بوی سوزو بخور کرده. (آنندراج) ، کسی که جامۀخود را بر بوی سوز وامیدارد و بخور میدهد آنرا. (ناظم الاطباء) (از فرهنگ جانسون). و رجوع به تکبی شود

لغت نامه دهخدا

متکدی

(مُ تَ کَدْ دی)

گدایی کننده. در یوزه گر. گدا. حاجت خواه. سائل. سائل بکف. (ازیادداشت به خط مرحوم دهخدا). و رجوع به تکدی شود

لغت نامه دهخدا

متجنی

(مُ تَ جَنْ نی)

منسوب کننده کسی را به گناهی که نکرده است. (آنندراج). تهمت زنندۀ گناه به کسی. (ناظم الاطباء) ، میوه چیننده. (ناظم الاطباء) (از فرهنگ جانسون)

لغت نامه دهخدا

متغنی

(مُ تَ غَنْ نی)

سرود گوینده و سراینده. (ناظم الاطباء) (آنندراج) (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد) ، بی نیاز. (ناظم الاطباء). بی نیاز گردنده. (آنندراج) (منتهی الارب) (از اقرب الموارد) ، ستاینده و نکوهنده و سرزنش کننده (اضداد). (ناظم الاطباء) (از منتهی الارب) ، عاشق و عشقباز. (ناظم الاطباء) (از منتهی الارب). و رجوع به تغنی شود

لغت نامه دهخدا

متعنی

(مُ تَ عَنْ نی)

رنج کشنده. (آنندراج) (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد). مانده و خسته و رنج کشنده. (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

متظنی

(مُ تَ ظَنْ نی)

متظنن. رجوع به متظنن شود

لغت نامه دهخدا

متکوی

(مُ تَ کَوْ وی)

از ’ک وو’، در تنگ جای در آینده. (آنندراج) (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد). در تنگ جای درآمده. (ناظم الاطباء). رجوع به تکوی شود

لغت نامه دهخدا

متکنه

(مُ تَ کَنْ نِهْ)

رسیده به کنه و پایان چیزی. (ناظم الاطباء) (از فرهنگ جانسون)

لغت نامه دهخدا

متمنی

(مُ تَ مَنْ نی)

آرزومند. (آنندراج) (غیاث). کسی که آرزو می برد و میخواهد. خواهش کننده. آرزو دارنده و پرسنده و درخواست کننده و مستدعی و استدعا کننده. (ناظم الاطباء). آرزوخواه. آرزومند. خواهشگر. خواستار و آرزو برنده. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا) ، خوانندۀ نبشته و دستخط، دروغگو. (ناظم الاطباء) (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد) ، مخترع و آن که حدیثی را از نو پیدا میکند و افسانه را بر می بافد. (ناظم الاطباء) (از منتهی الارب). رجوع به تمنی شود

لغت نامه دهخدا

متسنی

(مُ تَ سَنْ نی)

برگردیده و متغیر. (آنندراج) (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد). متغیر و برگردیده و فاسد شده، پیر و فرسوده و کسی که چندین سال می ماند، کسی که نرمی و آسانی در کار می کند. (ناظم الاطباء). سهل گیرنده در کار. (از منتهی الارب). و رجوع به تسنی شود

لغت نامه دهخدا

متدنی

(مُ تَ دَنْ نی)

اندک اندک نزدیک شونده، مأخوذ از دنو. (آنندراج). کسی که اندک اندک نزدیک شود. (ناظم الاطباء). و رجوع به تدنی شود

لغت نامه دهخدا

مترنی

(مُ تَ رَنْ نی)

آن که پیوسته نگرد به سوی محبوب خود. (آنندراج). عاشقی که پیوسته به معشوق خود می نگرد. (ناظم الاطباء). و رجوع به ترنی شود

لغت نامه دهخدا

متحنی

(مُ تَ حَنْنی)

خمیده و کج. (آنندراج) (ناظم الاطباء)