- متهبش(مُ تَ هََ بْ بِ)
گردآینده. (آنندراج) (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد). گرد آمده و فراهم گشته. (ناظم الاطباء). کسی که ورز میکند و کسب مینماید جهت عیال خود. (ناظم الاطباء) (از منتهی الارب). و رجوع به تهبش شود
معنی متهبش - جستجوی لغت در جدول جو
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(مُ تَ هََ وْ وِ)
لغت نامه دهخدا
آمیخته شونده. (آنندراج) (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد) ، درهم آمیخته. (ناظم الاطباء) ، انبوهی کننده. (آنندراج) (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد). انبوهی کرده. (ناظم الاطباء)
(مُ تَ هََ مْ مِ)
لغت نامه دهخدا
چشمۀ چاه که روان شود. (آنندراج) (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد). چشمۀ روان شده. (ناظم الاطباء). و رجوع به تهمش شود
(مُ تَ هََ رْ رِ)
لغت نامه دهخدا
ابر که واگردد. (آنندراج) (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد). ابر واگردیده. (ناظم الاطباء). و رجوع به تهرش شود
(مُ تَ هََ بْ بی)
لغت نامه دهخدا
سست بینایی. (منتهی الارب) (از اقرب الموارد). ضعیف البصر و سست بینایی. (ناظم الاطباء) ، کسی که دست می افشاند. (ناظم الاطباء) (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد). و رجوع به تهبی شود، تهی و خالی. (ناظم الاطباء)
(مُ تَ هََ بْ بِ)
لغت نامه دهخدا
ورزنده جهت اهل خود. (آنندراج) (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد). تدارک کننده برای اهل و عیال. (ناظم الاطباء). و رجوع به تهبل شود
(مُ تَ هََ بْ بِ)
لغت نامه دهخدا
حنظل چیننده و شکننده. (آنندراج) (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد). کسی که حنظل می چیند و می شکند آن را و می جوشاند تخم وی را. (ناظم الاطباء). و رجوع به تهبد شود
(مُ تَ هََ بْ بِ)
لغت نامه دهخدا
آماسنده. (از منتهی الارب) (آنندراج) (از اقرب الموارد). آماسیده و آزرده ازآماس و تهبج. (ناظم الاطباء). و رجوع به تهبج شود
(مُ تَ هََ بْ بِ)
لغت نامه دهخدا
جامۀ کهنه و دریده. (آنندراج) (از منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). و رجوع به تهبب شود
(مُ تَ بَهَْ هَِ)
لغت نامه دهخدا
قوم فراهم آمده. (آنندراج). گروه فراهم آمده. (ناظم الاطباء). و رجوع به تبهش شود
(مُ تَ بِ)
لغت نامه دهخدا
فراهم آینده. (آنندراج). فراهم آمده، رسیده به چیزی. (ناظم الاطباء). و رجوع به اهتباش شود
(تَ زَحْ حُ)
لغت نامه دهخدا
گرد آمدن. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء). تجمع. (اقرب الموارد) ، ورزیدن. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء) : خرج یتهبش لعیاله، یجمع و یتکسّب. (اقرب الموارد)
