معنی متمطی - جستجوی لغت در جدول جو

متمطی

لغت نامه دهخدا

متمشی

راه رونده، کنایه از انجام شده، جاری

فرهنگ فارسی عمید

متمنی

کسی که تمنی و آرزویی دارد، آرزو کننده، خواهش کننده

فرهنگ فارسی عمید

تمطی

خمیازه کشیدن

فرهنگ فارسی عمید

متمطق

(مُ تَ مَطْ طِ)

چشنده و لیسنده. (ناظم الاطباء) ، کسی که زبان را مقابل کام برده آواز برمی آورد. (ناظم الاطباء). رجوع به تمطق شود

لغت نامه دهخدا

تمطی

(تَ مَطْ طی)

خمیازه. کنهزه. کشواکش. (ناظم الاطباء). خمیازه که به هندی انگرائی گویند. (غیاث اللغات) (آنندراج). یازش. یازیدن. (ذخیرۀ خوارزمشاهی) :
حلق خصمش در تثاوب جان دهد
کو تمطی بر کمان خواهد نمود.
خاقانی (دیوان چ دکترسجادی ص 479)

لغت نامه دهخدا

ممتطی

(مُ تَ)

کسی که ستور را بار می کند و آن را به بار کشیدن وامی دارد. (ناظم الاطباء). بارگی سازنده ستور را. (از منتهی الارب) (آنندراج). رجوع به امتطاء شود

لغت نامه دهخدا

متقطی

(مُ تَ قَطْ طی)

از ’ق طو’، درنگ و تأخیر نماینده. (آنندراج) (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد) ، (از ’ق طی’) دول پرآبی که آهسته و اندک اندک از چاه برآید. (ناظم الاطباء) (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد). رجوع به تقطی شود

لغت نامه دهخدا

متغطی

(مُ تَ غَطْ طی)

پوشیده و پنهان. (ناظم الاطباء) (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد). و رجوع به تغطی شود

لغت نامه دهخدا

متعطی

(مُ تَ عَطْطی)

عطا خواهنده. (آنندراج). انعام و بخشش درخواست کننده. (ناظم الاطباء). و رجوع به تعطی شود

لغت نامه دهخدا

متمخی

(مُ تَ مَخْ خِ)

بیزار شونده و کناره گزیننده. (آنندراج) (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد). پرهیزگار و پرهیز کننده و اجتناب کننده و کناره گیرنده، کسی که شکایت می کند، آن که معذرت میخواهد. (ناظم الاطباء). و رجوع به تمخی شود

لغت نامه دهخدا

متمری

(مُ تَ مَرْ ری)

آراسته. (آنندراج) (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد). آراسته شده و زینت گرفته. (ناظم الاطباء). و رجوع به تمری شود

لغت نامه دهخدا

متمشی

(مُ تَ مَشْ شی)

دونده و راننده. (ناظم الاطباء). جاری و روان شونده. (غیاث) (آنندراج). رجوع به تمشی شود، فارسیان بمعنی سرانجام یافتن کار و سرانجام پذیر استعمال نمایند. (آنندراج).
- متمشی شدن کار و جز آن، جریان یافتن آن. به سامان رسیدن و برقرار گشتن آن: تابه مدد رأی و کمال دهای ایشان کار پسر متمشی شود. (ترجمه تاریخ یمینی چ 1 تهران، ص 316). در مدتی نزدیک کار او به ثریا رسید و ریاستی متمشی شد که در بلاد خراسان بدان رونق و آئین کس نکرده بود. (ترجمه تاریخ یمینی چ 1 تهران ص 438). و چون دانست که کاری متمشی نخواهد شد و اهل شهر غالب بودند از آنجا عزیمت سبزوارکرد. (جهانگشای جوینی). همت مصروف داشتم بر آن که مجموع این اخبار در یک کتاب بیابم یا از یک کس بشنوم مقدور و متمشی نشد. (تاریخ قم ص 12).
- متمشی گردیدن، سرانجام یافتن. سرانجام پذیرفتن:
از پی او مرو ای کبک که اینطور خرام
نیست کاری که ز هر کس متمشی گردد.
سید اشرف (از آنندراج)

لغت نامه دهخدا

متمضی

(مُ تَ مَضْ ضی)

درگذرنده. (آنندراج) (ناظم الاطباء) (از منتهی الارب). رجوع به تمضی شود، فرستنده و روانه کننده. (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

متمطر

(مُ تَ مَطْ طِ)

در باران شونده و پیش باران شونده. (از منتهی الارب). به تنزه رفتن پس از باران. (از اقرب الموارد) ، اسبان که به همدیگر پیشی گیران آیند. (آنندراج) (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

متمطط

(مُ تَ مَطْ طِ)

خمیازه کشنده. (ناظم الاطباء). رجوع به تمطط شود

لغت نامه دهخدا

متلطی

(مُ تَ لَطْ طی)

آن که انتظار غفلت دشمن کند. (آنندراج) (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد). پاسبانی کننده از دشمن. (ناظم الاطباء). و رجوع به تلطی شود

لغت نامه دهخدا

تمطی

(تَ خَبْ بُ)

دراز شدن روز و جز آن. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد) ، خویشتن یازیدن و خرامیدن. (تاج المصادر بیهقی) (زوزنی). یازیدن و خرامیدن. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). خرامیدن. (آنندراج). و قیل هو مأخوذ من المطیطه هو الماء الخاثر فی اسفل الحوض لانه یتمطط، ای یتمدد. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). و این مانند تظنی در ظن است. (از اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

متمغی

(مُ تَ مَغْ غی)

انبان فروهشته و نرم. (آنندراج) (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد). انبان نرم وفروهشته شده. (ناظم الاطباء). و رجوع به تمغی شود

لغت نامه دهخدا

متمکی

(مُ تَ مَکْکی)

تر شده از خوی و عرق، اسبی که چشم خود را بزانو بخاراند. (ناظم الاطباء) (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد). و رجوع به تمکی شود

لغت نامه دهخدا

متملی

(مُ تَ مَلْ لی)

سست و کاهل و آهسته. (ناظم الاطباء) ، برخوردار از زندگانی. (ناظم الاطباء) (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد). و رجوع به تملی شود

لغت نامه دهخدا

متمنی

(مُ تَ مَنْ نا)

آرزو کرده باشد. (آنندراج) (غیاث)

لغت نامه دهخدا

متمنی

(مُ تَ مَنْ نی)

آرزومند. (آنندراج) (غیاث). کسی که آرزو می برد و میخواهد. خواهش کننده. آرزو دارنده و پرسنده و درخواست کننده و مستدعی و استدعا کننده. (ناظم الاطباء). آرزوخواه. آرزومند. خواهشگر. خواستار و آرزو برنده. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا) ، خوانندۀ نبشته و دستخط، دروغگو. (ناظم الاطباء) (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد) ، مخترع و آن که حدیثی را از نو پیدا میکند و افسانه را بر می بافد. (ناظم الاطباء) (از منتهی الارب). رجوع به تمنی شود

لغت نامه دهخدا

متخطی

(مُ تَ خَطْ طی)

تخطی نماینده و تجاوز کننده و از حد درگذرنده. (ناظم الاطباء) ، گام نهنده یا گام فراخ نهنده. (ناظم الاطباء) (از فرهنگ جانسون). و رجوع به تخطی شود

لغت نامه دهخدا

متمعی

(مُ تَ مَعْ عی)

درازشده و کشیده شده. (ناظم الاطباء) ، راز فاش شده، خرامنده و نازنده. (ناظم الاطباء) (از منتهی الارب). و رجوع به تمعی شود

لغت نامه دهخدا