معنی متلاحز - جستجوی لغت در جدول جو

متلاحز

لغت نامه دهخدا

متمایز

ویژگی کسی یا چیزی که از دیگران جدا و مشخص باشد، دارای تمایز

فرهنگ فارسی عمید

متلاحق

پی در پی، متصل به یکدیگر

فرهنگ فارسی عمید

متلاصق

به هم چسبیده، متصل

فرهنگ فارسی عمید

متلاطم

در حال خروشیدن و به هم خوردن، دارای تلاطم، کنایه از ناآرام، آشفته

فرهنگ فارسی عمید

متلاحی

(مُ تَ)

پیکار کننده و خصومت نماینده. (آنندراج) (از منتهی الارب) (از ذیل اقرب الموارد). مخاصم و معارض با یکدیگر. (ناظم الاطباء) ، دشنام دهنده به یکدیگر. (ناظم الاطباء) (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد). رجوع به تلاحی شود

لغت نامه دهخدا

متلاحک

(مُ تَ حِ)

چیز درهم آمده و متداخل. (منتهی الارب) (آنندراج) (از اقرب الموارد) (ناظم الاطباء). متداخل بعضی در دیگری. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا). رجوع به تلاحک شود

لغت نامه دهخدا

متلاحق

(مُ تَ حِ)

رسنده یکی به دیگری. (آنندراج) (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد). متوالی و پی در پی و مسلسل و صفهای متصل هم. (ناظم الاطباء). رجوع به تلاحق شود، دست به هم رسانیده، زیاده شده، افزون گشته یکی پس از دیگری. (ناظم الاطباء) (از فرهنگ جانسون)

لغت نامه دهخدا

متلاحظ

(مُ تَ حِ)

بازنگرنده همدیگر را. (ناظم الاطباء) ، مشابه یکدیگر. (از اقرب الموارد). رجوع به مادۀ بعد و ملاحظه شود

لغت نامه دهخدا

تلاحز

(تَ)

خلاف یکدیگر آمدن و دشواری کردن با یکدیگر در سخن، یقال: تلاحزوا فی القول، همدیگر قافیه نقل کردن کودکان. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

متلحز

(مُ تَ لَحْ حِ)

بخیل و دشوارخوی. (آنندراج) (ناظم الاطباء) (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد) ، جامه برچیننده جهت سفر و یا جنگ. (ناظم الاطباء) (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد). رجوع به تلحز شود

لغت نامه دهخدا

متلاح

(مُ تَ لاح ح)

رشکین و حسد برنده بر دیگری. (ناظم الاطباء) (از فرهنگ جانسون)

لغت نامه دهخدا

ملاحز

(مَ حِ)

جایهای تنگ و تنگیها. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء). مضایق. ملحز واحد آن است. (از اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

متلاصق

همدوس دوس از دوسانیدن برابر با چسبانیدن بهم چسبنده جمع متلاصقین

معنی متلاحز - جستجوی لغت در جدول جو

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما