معنی متقفله - جستجوی لغت در جدول جو

متقفله

لغت نامه دهخدا

مقتوله

زن مقتول، کشته شده

فرهنگ فارسی عمید

متخیله

قوه ای در ذهن که تخیل را ایجاد کند، قوۀ تخیل

فرهنگ فارسی عمید

متربله

(مُ تَ رَبْ بَ لَ)

زن بسیارگوشت. (آنندراج) (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد). زن پرگوشت پستان بزرگ. (ناظم الاطباء). و رجوع به تربل شود

لغت نامه دهخدا

متخیله

(مُ تَ خَیْ یِ لَ)

متخایله. ارض متخیله و متخایله، زمینی که گیاه و سبزی در آن برآمده گسترده شده باشد و گلهای آن شکفته باشد. (از اقرب الموارد). و رجوع به متخایل و متخایله شود

لغت نامه دهخدا

متخیله

(مُ تَ خَیْ یِلَ / لِ)

قوتی است در دماغ که ترکیب بعضی صور به بعضی معنی می کند و گاهی چیزهای دیده و نادیده راست یا دروغ را نقش می نماید. (آنندراج) (غیاث). مأخوذ از تازی، قوه ای که ترکیب می کند بعضی صور را به بعضی دیگر و چیزهای دیده و نادیده و راست و دروغ را دردماغ نقش می کند و بندور نیز گویند. (ناظم الاطباء). قوه ای است که تصرف می کند در صور محسوسه و هم تصرف می کند در معانی جزئیۀ که منتزع از آن صور باشد. و آن تصرف یا به ترکیب حاصل می شود یا به تفصیل، مانند این که تصور شود انسان دو سردارد یا بدون سر می باشد. این قوه، هرگاه در خدمت عقل بکار برده شود آن را متفکره خوانند و اگر وهم آن را برای درک محسوسات بکار بگمارد، آن را متخیله گویند. (از تعریفات جرجانی ص 134) ، قوه ای در نفس انسان که موجب پیدایش خیال گردد، و آن صورت های مصوره را به یکدیگر پیوند دهد. (دانشنامه) : سوم قوت متخیله است، و چون او را با نفس حیوانی یار کنند متخیله گویند. (چهارمقاله). از این وساوس و هواجس و متخیلات و متوهمات چندان بر وی غلبه کرد که مثال داد تا پسر را سیاست کنند. (سندبادنامه ص 225)

لغت نامه دهخدا

مترهله

(مُ تَ رَهَْ هَِ لَ)

تأنیث مترهل. نرم. لغ. جنبان: اسنان مترهله، دندانهای لغ. دندانهای جنبان. (یادداشت بخط مرحوم دهخدا)

لغت نامه دهخدا

متذیله

(مُ تَ ذَیْ یَ لَ)

زمین اندک باران رسیده. (منتهی الارب) (از اقرب الموارد) (آنندراج) (ناظم الاطباء). و رجوع به تذیل شود

لغت نامه دهخدا

متقفل

(مُ تَ قَفْ فِ)

رجل متقفل الیدین، مرد زفت ناکس. (ناظم الاطباء) (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد)