معنی متفصم - جستجوی لغت در جدول جو

متفصم(مُتَ فَصْ صِ)

لغت نامه دهخدا

منفصم

شکسته، بریده، گسسته

فرهنگ فارسی عمید

متوصم

(مُ تَ وَصْ صِ)

رنجور و کاهل از تب. (آنندراج) (منتهی الارب) (از اقرب الموارد). رنجور و افتاده از تب. (ناظم الاطباء). و رجوع به توصم شود

لغت نامه دهخدا

متفهم

(مُ تَ فَهَْ هَِ)

اندک اندک دریابنده. (از منتهی الارب) (آنندراج) (از اقرب الموارد). کسی که اندک اندک دریافت میکند و میفهمد. (ناظم الاطباء) ، دانا و عاقل. (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

متقصم

(مُ تَ قَصْ صِ)

شکسته شونده. (آنندراج) (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد) ، شکسته. (آنندراج) (از ناظم الاطباء). رجوع به تقصم شود

لغت نامه دهخدا

متفغم

(مُ تَ فَغْ غِ)

گل شکفته. (آنندراج) (از اقرب الموارد) (از منتهی الارب) (ناظم الاطباء). و رجوع به تفغم شود

لغت نامه دهخدا

متفصی

(مُ تَ فَصْ صی)

رها شده از تنگی و سختی. (ناظم الاطباء). رهائی یابنده از هر چه باشد مثل آفت و بلا و وام. (آنندراج) (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد). و رجوع به تفصی شود

لغت نامه دهخدا

متفصد

(مُ تَ فَصْ صِ)

روان شونده و روان. (آنندراج) (از اقرب الموارد). روان و جاری. (ناظم الاطباء). نعت است از تفصد. (از منتهی الارب). و رجوع به تفصد شود

لغت نامه دهخدا

متفصح

(مُ تَ فَصْ صِ)

فصیح و زبان آور و سخن آرا. (از منتهی الارب) ، کسی که به زحمت و تکلف فصاحت نماید. (ناظم الاطباء) (از منتهی الارب)

لغت نامه دهخدا

منفصم

(مُ فَ صِ)

شکسته شونده. (آنندراج) (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد) ، گسسته و بریده شده. (ناظم الاطباء) (از منتهی الارب). منقطع. رجوع به انفصام شود.
- منفصم کردن، بریدن. گسستن. پاره کردن: نطاق نهضتش... از محاربت منفصم کند. (مرزبان نامه چ قزوینی ص 190).
- منفصم گردیدن، بریده شدن. گسیخته شدن. گسسته شدن. بازشدن: حد مملکت منثلم گردید و عقد فضل منفصم. (ترجمه تاریخ یمینی چ 1 تهران ص 443)

لغت نامه دهخدا

تفصم

(تَءْ)

شکسته گردیدن بی جدایی. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (آنندراج) (از اقرب الموارد) (تاج المصادر بیهقی)

لغت نامه دهخدا