معنی متفذح - جستجوی لغت در جدول جو

متفذح

لغت نامه دهخدا

(مُ تَ فَقْ قِ)

آمادۀ بدی. (منتهی الارب) (از اقرب الموارد) (آنندراج) (ناظم الاطباء) ، گل گشاده و شکفته. (آنندراج) (از منتهی الارب). گل شکفته. (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

متفصح

(مُ تَ فَصْ صِ)

فصیح و زبان آور و سخن آرا. (از منتهی الارب) ، کسی که به زحمت و تکلف فصاحت نماید. (ناظم الاطباء) (از منتهی الارب)

لغت نامه دهخدا

متفسح

(مُ تَ فَسْ سِ)

وسیع و فراخ و گشاده. (ناظم الاطباء) (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد) ، کسی که جا میدهد. (ناظم الاطباء) ، آن که به خوشی و وسعت نشانیده میشود. (ناظم الاطباء). و رجوع به تفسح شود

لغت نامه دهخدا

متفتح

(مُ تَ فَتْ تِ)

گشاد و گشاده کرده. (ناظم الاطباء). گشاده گردنده. (آنندراج) (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد). و رجوع به تفتح شود

لغت نامه دهخدا

تفذح

(تَ ءَکْ کُ)

گشاده نمودن ناقه پایها را جهت کمیز انداختن. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

معنی متفذح - جستجوی لغت در جدول جو

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما