معنی متعفج - جستجوی لغت در جدول جو

متعفج

لغت نامه دهخدا

بدبو، بویناک، گندیده

(مُ تَ نَفْ فِ)

نازنده برافزون تر از آنچه که دارد. (آنندراج) (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد). کسی که زیاده بر آنچه دارد می نازد و لاف میزند. (ناظم الاطباء). رجوع به تنفج شود

لغت نامه دهخدا

متعمج

(مُ تَ عَمْ مِ)

پیچ پیچان رونده. (آنندراج) (ناظم الاطباء) (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد). و رجوع به تعمج شود

لغت نامه دهخدا

متعفی

(مُ تَ عَفْ فی)

ناپدید شونده و نیست گردنده. (آنندراج). سراسر ناپدید شده و نیست گردیده. (ناظم الاطباء) (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد). و رجوع به تعفی شود

لغت نامه دهخدا

متعفن

(مُ تَعَفْ فِ)

سخت پوسیده و تباه. (آنندراج). سخت پوسیده و ریسمان تباه گردیده. (ناظم الاطباء) (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد). و رجوع به تعفن شود

لغت نامه دهخدا

متعفف

(مُ تَ عَفْ فِ)

متقی و پارسا. (آنندراج) (غیاث). پارساو پاکدامن پرهیزگار و کسی که سعی میکند خود را پا’دامن بنماید. (ناظم الاطباء) (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد) : دهقانی بود متدین و مصلح متعفف و مفلح. (سندبادنامه ص 212). و رجوع به تعفف شود

لغت نامه دهخدا

متعفر

(مُ تَ عَفْ فِ)

خا’آلوده. (آنندراج). در خا’آلوده و در خاک غلطیده و گردآلود. (ناظم الاطباء) (منتهی الارب) (از اقرب الموارد). و رجوع به تعفرشود

لغت نامه دهخدا

متعرج

(مُ تَ عَرْ رِ)

بنای کج. (آنندراج) (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد). بنای ناراست و پله دار. (ناظم الاطباء). و رجوع به تعرج شود

لغت نامه دهخدا

متعجج

(مُ تَ عَجْ جِ)

خانه که از دود پر گردد. (آنندراج) (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد). خانه پر از دود. (ناظم الاطباء). و رجوع به تعجج شود