معنی متعاکره - جستجوی لغت در جدول جو

متعاکره

لغت نامه دهخدا

متعارض

ویژگی کسی یا چیزی که با دیگری متفاوت است، مخالف

فرهنگ فارسی عمید

مذاکره

با کسی در امری گفتگو کردن

فرهنگ فارسی عمید

متدارکه

(مُ تَ رِ کَ)

دریابنده چیزی را که از دست رفته باشد. (آنندراج). مؤنث متدارک. و رجوع به متدارک شود

لغت نامه دهخدا

مؤاکره

(عَصْیْ)

کشاورزی کردن. (منتهی الارب). زراعت کردن بر نصیب معلوم. (منتهی الارب) (آنندراج). کشاورزی کردن و کشتکاری کردن بر نصف و جز آن. (ناظم الاطباء). کشاورزی. زراعت. زرع. کشت. در نهایه آمده است که آن زراعت است که بر نصیب معلوم باشد. (یادداشت مؤلف)

لغت نامه دهخدا

متجاسره

(مُ تَ سِ رَ)

ناقه متجاسره، ماده شتر دلاور درگذرنده و پیشی گیرنده. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء). و رجوع به متجاسر و تجاسر شود

لغت نامه دهخدا

متعادیه

(مُ تَ یَ)

ارض متعادیه، زمین مختلف با سنگ و کلوخ. (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد) (آنندراج). زمین مختلف سنگناک دارای دره و زمین باسنگ و کلوخ. (ناظم الاطباء). و رجوع به تعادی شود

لغت نامه دهخدا

متعارفه

(مُ تَ رَ فَ)

مؤنث متعارف.
- اصول متعارفه. رجوع به همین کلمه شود.
- علوم متعارفه. رجوع به علوم شود

لغت نامه دهخدا

متعاظله

(مُ تَ ظِ لَ)

ملخ بر هم نشسته و لازم گرفته یکدیگر را. (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد) (ناظم الاطباء). و رجوع به تعاظل شود

لغت نامه دهخدا

متعاونه

(مُ تَ وِ نَ)

زن کلان سال تندار. (آنندراج) (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد). زن میانه سال تنومند قوی هیکل. (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

متهدکره

(مُ تَ هََ کِ رَ)

مسکۀ تنک که در تابستان برآید و در رقت به شیر ماند. (از منتهی الارب) (آنندراج) (از اقرب الموارد). مسکۀ تنک که در تابستان برآید. (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

متواتره

(مُ تَ تِ رَ)

تأنیث متواتر: حرکات متواتره، جنبشهای پی درپی. (از یادداشت به خط مرحوم دهخدا). و رجوع به تواتر شود

لغت نامه دهخدا

متعثکله

(مُ تَ عَ کِ لَ / کَ لَ)

بسیارخوشه. یقال: عذق متعثکل و نخله متعثکله و کذلک عذق متعثکل و نخله متعثکله. (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

متواتره

مونث متواتر جمع متواترات

معنی متعاکره - جستجوی لغت در جدول جو

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما