معنی متزایدا - جستجوی لغت در جدول جو

متزایدا

فرهنگ واژه فارسی سره

متزایل

جداشونده

فرهنگ فارسی عمید

مزایده

چیزی را در معرض فروش گذاردن چنان که هر کسی به قیمت گران تر بخرد به او فروخته شود

فرهنگ فارسی عمید

مزایا

مزیت ها، چیزهایی که کسی یا چیزی به واسطه های آن بر نوع خود برتری داشته باشد، افزونی ها، برتری ها، جمع واژۀ مزیت

فرهنگ فارسی عمید

تزاید

زیاد شدن، افزون شدن، افزونی، افزایش

فرهنگ فارسی عمید

متزاید

افزون شونده

فرهنگ فارسی عمید

مزایده

(کِ)

بر یکدیگر افزودن. (تاج المصادر) (زوزنی). بالای دست هم رفتن. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا). افزودگی از طرفین. (ناظم الاطباء). چیزی را در معرض فروش گذاشتن که هر خریداری که بیشتر بها گوید مال او باشد که لفظ دیگرش حراج است. مثال: دولت هر چه میفروشد به مزایده است هر چه می خرد به مناقصه. (فرهنگ نظام). حراج. من یزید. من زاد. مقابل و خلاف مناقصه. رجوع به حراج و ’من یزید’ و ’من زاد’ شود.
- به مزایده گذاشتن، به من مزید نهادن. حراج کردن. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا). به من زاد نهادن. فروختن به هر که بیشتر خرد

لغت نامه دهخدا

متفاید

(مُ تَ یِ)

همدیگر را فایده دهنده و سود بخشنده. (ناظم الاطباء) (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد). و رجوع به تفاید شود

لغت نامه دهخدا

متغاید

(مُتَ یِ)

دوتا و کج گردنده از نرمی و نزاکت. (آنندراج). کج و دوتا و خمیده. (ناظم الاطباء) (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد). و رجوع به تغاید شود

لغت نامه دهخدا

متکاید

(مُ تَیِ)

فریبنده و مکر نماینده. (آنندراج) (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد). با همدیگر غدر کننده و مکر نماینده. (ناظم الاطباء). رجوع به تکاید شود

لغت نامه دهخدا

متزایغ

(مُ تَ یِ)

کنباننده سوی یکدیگر. (آنندراج) (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد). مایل شده به سوی یکدیگر. (ناظم الاطباء). و رجوع به تزایغ شود

لغت نامه دهخدا

متزایل

(مُ تَ یِ)

جدا. (آنندراج). جدا و علیحده. (ناظم الاطباء) ، جدا شونده. (آنندراج) (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد) ، دور و متفرق. (ناظم الاطباء) (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد) ، فانی و ناپایدار، زیان کرده. (ناظم الاطباء) ، تجزیه شده و پراکنده، شرم داشته شده از کسی. (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد) (از منتهی الارب). و رجوع به تزایل شود

لغت نامه دهخدا

متزائد

(مُ تَ ءِ)

افزون شونده. (آنندراج). و رجوع به متزاید شود

لغت نامه دهخدا

متزید

(مُ تَ زَیْیِ)

گران کننده نرخ. (آنندراج). نرخ گران شده و بالا رفته. (ناظم الاطباء) (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد) ، آن که به تکلف افزاید در سخن و جز آن. (آنندراج) (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد). کسی که می افزاید بر تأویل کلام و ضمیمه ای بدان متصل می کند. (ناظم الاطباء). و رجوع به تزید شود

لغت نامه دهخدا

متزاید

(مُ تَ یِ)

افزون شونده. (منتهی الارب) (از اقرب الموارد). افزون شده. اضافه شده. زیاد گشته. زیادتر و افزونتر و بیشتر و فراوانتر. (ناظم الاطباء). افزون: و هرگاه که ماده بر تب اندررگها پختن آغاز کند آن روز تب متزاید بود. (ذخیرۀ خوارزمشاهی) ، پرگوئی که به تکلف در سخن می افزاید. (ناظم الاطباء). به تکلف افزاینده در سخن و جز آن. (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد). و رجوع به تزاید شود، بسیار دراز. (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا