معنی متذلغ - جستجوی لغت در جدول جو

متذلغ

لغت نامه دهخدا

ویژگی کسی که خود را خوار و حقیر می کند

(مُ تَ ذَلْ لِ)

ذلیل و خوار. (آنندراج) ، فروتن و کمینه. (ناظم الاطباء). فروتن و متواضع. (ازاقرب الموارد) ، ملایم و نرم دل، دادخواه. (ناظم الاطباء) (از فرهنگ جانسون)

لغت نامه دهخدا

متملغ

(مُ تَ مَلْ لِ)

گول نماینده خود را. (آنندراج) (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد). کسی که خود را گول و احمق بنمایاند. (ناظم الاطباء). و رجوع به تملغ شود

لغت نامه دهخدا

متبلغ

(مُ تَ بَلْ لِ)

اکتفا و بسنده نماینده به چیزی. (آنندراج). کسی که راضی باشد به هر چه که دارد. (ناظم الاطباء) ، بیماری سخت. (آنندراج). هر بیماری که هذیان آورد. (ناظم الاطباء) ، کسی که به تکلف به منزل می رسد. (ناظم الاطباء). و رجوع به تبلغ شود

لغت نامه دهخدا

مذلغ

(مِ لَ)

نره. (آنندراج). عوف. عضو تذکیر کلفت دراز بغایت سرخ. اذلغ. اذلغی. (از متن اللغه). رجوع به متن اللغه شود

لغت نامه دهخدا